król lir.pdf

Rzecz dziwna, że ich zimna obojętność
Tym bardziej wzmaga cześć mą i namiętność.
Królu, ta, którąś odsądził od wiana,
Jest teraz Francji królową, jej pana
Wszechwładną panią. Na próżno by który
Z książąt bogatej w strumienie Burgundii
Zapragnął teraz tej brytańskiej córy,
Tak nie cenionej, a tak drogocennej.
Pożegnaj, luba, tych okrutnych; inny,
Lepszy kraj znajdziesz tracąc swój rodzinny.
KRÓL LIR
Wolnoć ją zabrać, Francjo, niech ci służy;
Bo my jej znać nie chcemy ani dłużej
Cierpieć przy sobie, otwarta wam droga
Z dala od serca naszego i proga.
Pójdź, cny Burgundzie.
Odgłos trąb. Król Lir, K s i ą ż ę b u r g u n d z k i, K s i ą ż ę A l b a n i i i K o r n w a l i i
wychodzą; za nimi G l o u c e s t e r i orszak.
KRÓL FRANCUSKI
Pożegnaj swe siostry.
KORDELIA
Klejnoty ojca naszego, Kordelia
Ze łzami żegna was.
do siebie
Znam ja was dobrze,
Lecz jako siostra nie chcę po nazwisku
Wymieniać waszych przywar.
głośno
Miejcie pieczę
O ojcu. Resztki jego dni szanownych
oddaję pod straż waszych serc wymownych.
do siebie
Gdybym mu jednak jak wprzód była drogą,
Pod bezpieczniejszą zostałby załogą.
głośno
Bywajcie zdrowe!
GONERYLA
Obowiązków córek
Nie ucz nas; my je znamy.
REGANA
Twoją rzeczą
Jest przypodobać się twojemu panu.
Coć przyjął z ręki losu jak jałmużnę.
15