król lir.pdf

Tych obowiązków, których, zdrowym będąc,
Ściśle dopełnia; nie jesteśmy sobą,
Gdy w przygnębieniu naszego jestestwa
Duch nasz skazany na cierpienie z ciałem.
Nie chcę przesądzać: uniosłem się może
Niesprawiedliwie, biorąc chorobliwe
Usposobienie za niechęć zdrowego.
spojrzawszy na K e n t a
Przekleństwo! za co ten człowiek tu siedzi?
Jawny w tym dowód, że ten wyjazd księcia
I jej jest tylko podstępnym kuglarstwena.
Wyzwólcie go z tych pęt. Idź, powiedz księciu
I jego żonie, że chcę mówić z nimi,
I to natychmiast; powiedz, zęby przyszli
I wysłuchali mnie: inaczej, każę
U drzwi ich izby poty w bęben walić,
Aż bęben sen zabije...
GLOUCESTER
Rad bym harmonię widzieć jak najlepszą
Między waszymi cześćmi.
Wychodzi.
KRÓL LIR
Biada tobie, O moje serce! moje wrzące serce.
Ale siedź cicho!
BŁAZEN
Gadasz do serca, wujaszku, jak owa kucharka de węgorzy, kiedy je żywcem w pasztet
włożyła; uderzyła je po łbach kijem i zawołała: „Siedźcie cicho, figlarze!” Rodzonym jej
bratem był ten, co to jedynie przez dobroć serca, siano swym koniom masłem posmarował.
KRÓL LIR
Dzień dobry wam obojgu,
KSIĄŻĘ KORNWALII
Cześć wam, panie.
Zdejmują dyby z K e n t a.
REGANA
Miło mi waszą wysokość oglądać.
Wchodzi K s i ą ż ę K o r n w a l i i, R e g a n a,
G l o u c e s t e r i orszak.
56