król lir.pdf

Zacny król, jego pan, skarci go za to.
Kara przez ciebie, panie, zamierzona
Jest taką, jaką wymierzają ludziom
Najnikczemniejszym, najbardziej zhańbionym,
Za kradzież i za inne gminne zbrodnie.
Król za złe weźmie takie postąpienie
Z jego posłańcem i będzie w tym widział
Własną obrazę.
KSIĄŻĘ KORNWALII
Odpowiem ja za to,
REGANA
Gorzej to może przyjąć moja siostra,
Że jej dworzanin był napastowany
I znieważony w spełnieniu jej zleceń,
Zaklamrujcie mu nogi.
Zakładają dyby K e n t o w i.
Pójdź, milordzie;
Wychodzą R e g a n a i K s i ą ż ę K o r n w a l i i.
GLOUCESTER
Żal mi cię, bracie: tak się podobało
Księciu, którego wola, jak wiadomo,
Nie cierpi ścieśnień ani tamy.
Będę Prosił za tobą.
KENT
Dajcie pokój, panie.
Czuwałem długo i szybko jechałem:
Pół czasu prześpię, drugie pól przegwizdam.
Poczciwym ludziom zdarza się ugrzęznąć;
Życzę wam dnia dobrego,
GLOUCESTER
Krok ten księcia
Naganny: za złe będzie mu to wzięte.
Wychodzi.
KENT
Poczciwy królu, sprawdza się na tobie
Przypowieść: z deszczu trafiłeś pod rynnę.
Zbliż się, pochodnio ziemskiego padołu,
Bym mógł przy twoich rzeźwiących promieniach
List ten przeczytać. Nikt nie widzi cudów,
Tylko niedola: wiem to od Kordelii,
Która szczęśliwym trafem posłyszała,
50