król lir.pdf

KRÓL LIR
Wejdź ty sam, proszę cię, dbaj sam o siebie.
Ta burza nie da mi myśleć o rzeczach
Gorzej trapiących. – Pójdę ja tam potem...
do B ł a z n a
Wejdź ty wprzód, chłopcze, ty bezstrzeszna biedo,
Idź, schroń się. Ja się pomodlę i zasnę.
B ł a z e n wchodzi do chaty.
Nadzy biedacy w której bądź wy stronie
Znosicie ostre pociski powietrza,
Jak mogą wasze głowy bez okrycia,
Wasze od głodu wycieńczone członki
Pod rozpadłymi łachmanami obstać
Wśród takiej jak ta burzy? O, jak mało
Myślałem o tym dotąd! Weź lekarstwo,
Królewski zbytku, doświadcz dobrowolnie,
Co czuje nędza, byś jej strząsł swój nadmiar
I z winy obmył sprawiedliwość niebios!
EDGAR w chacie
Półtora sążnia! półtora sążnia! Biedny Tomek,
B ł a z e n wybiega z chaty.
BŁAZEN
Nie wchodź tam, wujaszku; tam duch siedzi. Na pomoc? na pomoc!
KENT
Daj no mi rękę. Kto tam jest?
BŁAZEN
Duch, duch; nazywa siebie biednym Tomkiem;
KENT
Co ty za jeden, co tam mruczysz w słomie?
Wyjdź!
Wchodzi E d g a r, przebrany za wariata.
EDGAR
Biada mi! zły duch przyszedł mię dręczyć! Przez ostre ciernie wieje wiatr zimny. Brr! idź
do łóżka. I .rozgrzej się.
KRÓL LIR
Czyś ty swe całe mienie oddał córkom I stąd przyszedłeś do takiego stanu?
72