król lir.pdf

KRÓL LIR
Dziękuję ci, przyjacielu: dobrze mi służysz, będę i ja dobrym dla ciebie.
KENT
Wstań wasze i wynoś się! Nauczę ja cię znać różnice. Wynoś się, wynoś! Jeżeli chcesz
jeszcze raz zmierzyć długość swego chudego combra, to zostań; a nie, to ruszaj mi zaraz.
Allons! Marsz! Masz rozum? Tak.
Wypycha O s w a l d a za drzwi.
KRÓL LIR
Dobrze, mój poczciwcze; dziękuję ci. Masz tu zadatek.
BŁAZEN
Niechże go sobie i ja kupię.
do K e n t a
Oto masz mój kapturek.
daje Kentowi swój kapturek.
Daje K e n t o w i pieniądze. Wchodzi B ł a z e n.
KRÓL LIR
Jakże tam, mój łotrzyku? Jakże się czujesz?
BŁAZEN
Ot byś wziął, bracie, mój kapturek: nie masz nic lepszego do zrobienia.
KENT
Dlaczego, mości błaźnie?
BŁAZEN
Dlatego że się wieszasz przy kimś, co popadł w niełaskę. Jeżeli się nie umiesz uśmiechać
wedle tego, jak wiatr wieje, to dostaniesz kataru. Na, weź mój kapturek. Ten człowiek odpędził
od siebie dwie córki, a trzeciej mimo woli dał błogosławieństwo: jeżeli chcesz być
przy nim, to trzeba ci gwałtem kapturka. (do Lira) No i cóż, wujaszku? Rad bym mieć
dwa kapturki, gdybym miał dwie córki.
KRÓL LIR
Dlaczego, moje serce?
BŁAZEN
Gdybym im oddal całe moje mienie, zachowałbym kapturki dla siebie, oto mój; żebrz o
drugi u córek.
KRÓL LIR
Strzeż się, waść, bo korbacz będzie w robocie.
BŁAZEN
Prawda jest to pies, którego korbaczem wyganiają do budy; gdy tymczasem jaśnie wielmożnej
bonońskiej suczce wolno przy kominie leżeć i cuchnąć.
27