Ocena postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w ...

oddechowych, zatok obocznych nosa, uszu, przewlekłą biegunkę czy zakaŜenia układu
moczowego [11,19,20,22,30,203]. Konieczność wielokrotnego lub przewlekłego stosowania
antybiotyków o szerokim spektrum często prowadzi do kolonizacji opornymi szczepami
bakteryjnymi, zwłaszcza Pseudomonas aeruginosa.
W materiale własnym u pacjentów z NBS i chłoniakami nawracające infekcje dróg
oddechowych występowały u 79% chorych; u połowy z nich powikłane były rozstrzeniami
oskrzeli, a u 2 kolonizacją dróg oddechowych Pseudomonas aeruginosa. U 71% chorych
obserwowano zapalenia ucha środkowego, u 41% zakaŜenia układu moczowego, u 24%
przewlekłą biegunkę.
Oprócz zakaŜeń bakteryjnych u chorych z NBS występują takŜe zakaŜenia patogenami
oportunistycznymi, co ma związek z niedoborem odporności komórkowej. U 5 z 8 pacjentów
z NBS opisanych przez Resnika [30] stwierdzono przewlekłą grzybicę błon śluzowych i/lub
skóry i/lub paznokci, u 4 nawracające zakaŜenie wirusem Herpes simplex, u 2 gruźlicę (jedno
dziecko zmarło z tego powodu). W naszym materiale u 4 pacjentów rozpoznawano
przewlekłą grzybicę skóry i/lub paznokci, u 3 nawracające pleśniawki jamy ustnej, 2 dzieci
przebyło pneumocystozowe zapalenie płuc, u 3 odnotowano cięŜki przebieg ospy wietrznej, a
u 5 nawracające zakaŜenie wirusem Herpes simplex.
Systematyczne badanie obecności materiału genetycznego wirusów w krwi
obwodowej pacjentów z NBS przed rozpoznaniem chłoniaka wykazało wysoką częstość
zakaŜeń, zwłaszcza wirusem EBV (53% chorych), rzadziej CMV (24% chorych).
Obserwowano 2-3-krotnie wyŜsze ilości kopii DNA wirusa EBV wykrywanych u pacjentów
ze znacznym obniŜeniem bezwzględnej liczby i odsetka limfocytów T o fenotypie CD3+ w
porównaniu z pacjentami z prawidłowymi wartościami TCD3+.
Gregorek i wsp. [46] wykazali występowanie korelacji pomiędzy długo trwającą
gammapatią monoklonalną, przewlekłą obecnością wirusa, zwłaszcza EBV i rozwojem B-
NHL. W populacji ogólnej zakaŜenie EBV najczęściej jest łączone z chłoniakiem BL/BLL
oraz chorobą Hodgkina [204], znacznie rzadziej z DLBCL [205], jak miało to miejsce w
naszym materiale.
Szczególne znaczenie mają równieŜ infekcje wirusami hepatotropowymi, które u
pacjentów z NBS mogą mieć cięŜki i przewlekły przebieg. Postuluje się takŜe, Ŝe wirusy
HBV i HCV mogą brać udział w patogenezie chorób limfoproliferacyjnych, zwłaszcza u
pacjentów z defektem układu odpornościowego [206,207]. W analizowanej grupie pacjentów
z NBS HBV-DNA stwierdzono u 30% pacjentów, HCV-RNA u 13%.
102