Ocena postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w ...

niemoŜliwa do resekcji, to pobranie materiału do badania histopatologicznego metodą biopsji
[82,131,136]. Takie postępowanie jest dyskusyjne, zwłaszcza jeŜeli dotyczy śródpiersia.
W analizowanej grupie chorych z B-NHL, zabieg usunięcia resztkowej masy guza
wykonano u 10 chorych z grupy referencyjnej (po 5 z grup B i C). Obecność utkania
chłoniaka stwierdzono u 2 z 10 pacjentów (obydwaj leczeni pierwotnie wg protokołu dla
grupy B); w pozostałych 8 przypadkach stwierdzono zmiany włókniste, bliznowate. Wśród 4
pacjentów z NBS obecność resztkowej masy po kuracji CYM1 stwierdzano u 4, jednak u
Ŝadnego z nich nie zdecydowano się na zabieg operacyjny ze względu na niekorzystną
lokalizację lub przewlekłe zmiany zapalne w płucach. Kontynuowano chemioterapię
intensyfikując leczenie zgodnie z programem dla grupy C. Po zakończeniu całego protokołu u
2 chorych stwierdzono CR, u 2 resztkowe zmiany były jeszcze widoczne, uległy samoistnej
inwolucji w trakcie kilku miesięcy po zakończeniu leczenia. Jedna z tych pacjentek (z BLL)
pozostaje w remisji 7,5 roku, u drugiego chorego (z DLBCL) doszło do kolejnego (drugiego)
nawrotu po 5,5 roku w innej lokalizacji.
W pracy Patte [131] wśród 113 pacjentów z BL i DLBCL, u których przy braku CR
wykonano biopsje lub usunięcie resztkowej masy, u 12 (10%) stwierdzono obecność utkania
nowotworowego. Z kolei w pracy Woessmann [136] podsumowującej wyniki
wieloośrodkowego badania BFM-95 dla B-NHL zabieg chirurgiczny usunięcia resztkowej
masy wykonano u 31 pacjentów, stwierdzając utkanie chłoniaka tylko u 1 z nich (3,2%).
W TLBL obecność masy resztkowej obserwuje się rzadziej. W materiale własnym
masę resztkową w śródpiersiu po zakończeniu protokołu I obserwowano tylko u 1 pacjenta z
NBS z grupy II (pierwotnie IV stadium zaawansowania z zajęciem szpiku). Wobec braku
zgody rodziców chłopca na zabieg operacyjny kontynuowano chemioterapię obserwując
regresję zmiany po protokole M; pacjent Ŝyje w CR 30 miesięcy po rozpoznaniu. W grupie
referencyjnej operowano 2 z 3 pacjentów z obecnością masy resztkowej w śródpiersiu, w obu
przypadkach stwierdzono utkanie TLBL. Mimo intensyfikacji leczenia (ALL-REZ) pacjenci
zmarli z powodu progresji.
W pracy Reitera [134] dotyczącej leczenia TLBL u 101 pacjentów, obecność masy
resztkowej (głównie w śródpiersiu) stwierdzono w 19 przypadkach. Weryfikację chirurgiczną
przeprowadzono u 10 z nich (5 resekcja i 5 biopsja) w Ŝadnym przypadku nie stwierdzając
utkania nowotworowego. Spośród 9 nie operowanych pacjentów u jednego doszło do
progresji i zgonu, pozostałych 8 Ŝyło w długotrwałych remisjach.
Z perspektywy czasu wydaje się więc, Ŝe nie w kaŜdym przypadku u chorych z NBS
naleŜy dąŜyć do weryfikacji histopatologicznej masy resztkowej pozostałej po wstępnej
116