Ocena postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w ...

U wszystkich pacjentów wykazano niedobory immunologiczne, w tym u 17 róŜnego
stopnia zaburzenia odporności humoralnej, a u 16 równieŜ zaburzenia odporności
komórkowej.
Nawracające infekcje dróg oddechowych występowały u 15 pacjentów, u 8 z nich
powikłane były rozstrzeniami oskrzeli a u 2 kolonizacją dróg oddechowych Pseudomonas
aeruginosa. Sześcioro dzieci otrzymywało przewlekłą antybiotykoterapię.
Z powodu głębokiej hipogammaglobulinemii i nawracających infekcji 12 dzieci (63%)
wymagało stałej substytucji doŜylnymi preparatami immunoglobulin podawanymi co 3
tygodnie. Substytucję rozpoczęto od 4 do 81 miesięcy przed rozpoznaniem chłoniaka,
mediana 47 miesięcy.
Jedna pacjentka wymagała przewlekłej sterydoterapii z powodu skórnej postaci
sarkoidozy oraz zapalenia naczyniówki. Pacjentka ta cierpiała równieŜ na jaskrę wtórną,
padaczkę i zapalenie przełyku II stopnia.
Jeden pacjent (nr 8) był dwukrotnie leczony sterydami przed rozpoznaniem chłoniaka:
6 lat wcześniej z powodu cięŜkiej anemii hemolitycznej wywołanej terapią interferonem alfa
z powodu aktywnego zakaŜenia wirusem zapalenia wątroby typu B (wzw B), a po 2 latach
ponownie z powodu idiopatycznej plamicy małopłytkowej.
Wśród 15 pacjentów, u których wykonano diagnostykę wirusologiczną przed
rozpoznaniem chłoniaka, jednoczesną obecność materiału genetycznego 3 z 4 badanych
wirusów (EBV, HBV, HCV, CMV) stwierdzono u 3 chorych, u 3 kolejnych wykazano
obecność materiału genetycznego 2 wirusów, u 2 następnych jednego wirusa (EBV). Nieco
częściej zakaŜenia wirusowe obserwowano u pacjentów rozwijających chłoniaki z komórek B
(Tabela 11).
52