Ocena postÄpowania diagnostycznego i terapeutycznego w ...
Ocena postÄpowania diagnostycznego i terapeutycznego w ...
Ocena postÄpowania diagnostycznego i terapeutycznego w ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
TLBL<br />
1<br />
0,8<br />
grupa<br />
GR<br />
NBS<br />
0,6<br />
0,4<br />
0,2<br />
0<br />
0 3 6 9 12 15<br />
lata<br />
P=0,01217<br />
Wykres 37. Prawdopodobieństwo przeŜycia w TLBL wśród pacjentów z NBS i w grupie<br />
referencyjnej<br />
Całkowite przeŜycia 2-letnie pacjentów z NBS i w grupie referencyjnej były<br />
statystycznie znamiennie róŜne i wynosiły odpowiednio dla pacjentów z NBS 22 % i w grupie<br />
referencyjnej 80 % (p=0,01217). Mediana czasu przeŜycia w NBS 1,8 lat, a w GR to 9,3 lat.<br />
Zgony<br />
Wśród chorych z NBS zmarli wszyscy (5/5) pacjenci z grupy I. U trzech z nich (P11,<br />
P14 i P19, Tabela 7 Aneks) doszło do wczesnej progresji/wznowy w trakcie leczenia, w 2, 5 i<br />
7 miesiącu od momentu rozpoznania i zgonów odpowiednio w 3, 11 i 12 miesiącach od<br />
rozpoznania. U jednej pacjentki (P12, Tabela 7 Aneks) doszło do wznowy chłoniaka 3<br />
miesiące po zakończeniu leczenia podtrzymującego (27 miesięcy od rozpoznania). Nie udało<br />
się uzyskać CR w trakcie leczenia drugiej linii, pacjentka zmarła po kolejnych 2 miesiącach.<br />
Jeden pacjent (P13, Tabela 7 Aneks) zmarł w szpitalu rejonowym z powodu progresji<br />
choroby po trzeciej reindukcji, 23 miesiące od rozpoznania, rodzice chłopca nie zdecydowali<br />
się na intensyfikację leczenia onkologicznego.<br />
W grupie II wszyscy pacjenci zakończyli intensywną fazę leczenia (protokoły I, M i<br />
II). Wznowy wystąpiły u 2 z 4 pacjentów (nr 15 i 16), w trakcie leczenia podtrzymującego. Po<br />
włączeniu chemioterapii drugiej linii uzyskano przejściową i krótkotrwałą PR; obydwaj<br />
chłopcy zmarli w 17 i 18 miesiącu od rozpoznania.<br />
W grupie referencyjnej zmarło 5 z 20 pacjentów. U jednego chorego doszło do<br />
wczesnej miejscowej progresji (po 3 miesiącach), u dwóch chorych z PR po protokole I<br />
86