Nr 562, marzec 2002 - Znak

go to dzielo wymagajqce od nas wysilku, wynika, iz tym wi~ksze uznanie
nalezy si~ dumaczowi, a zarazem wybitnemu znawcy Balthasara, ks.
Eligiuszowi Piotrowskiemu oraz Wydawnictwu WAM. Dzis trzeba bowiem
coraz wi~cej odwagi i bezinteresownego entuzjazmu, aby proponowac
rzeczy mqdre i pi~kne, ale zarazem nielatwe.
Tytul tekstu Balthasara brzmi w oryginale: Theologie der drei Tage
("Teologia trzech dni"). Chodzi tu 0 Wielki Piqtek, Wielkq Sobot~ i Wielkanoc
wraz z Niedzielq Zmartwychwstania Panskiego, a zatem 0 te wydarzenia,
ktore stanowiq misterium paschalne, czyli tajemnic~ smierci,
zstqpienia do piekiel i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Przeci~tny,
zbanalizowany przez skoncentrowanie si~ na trzeciorz~dnych tradycjach
sposob obchodzenia swiqt wielkanocnych cz~sto nie pozwala nam uswiadomic
sobie gl~bi chrzeScijanskiego or~dzia 0 Bogu, ktory stal si~ czlowiekiem,
aby umrzec i zmartwychwstac dla naszego zbawienia. GdzieS
pomi~dzy plytkim wspolczuciem dla ukrzyzowanego Jezusa a tradycyjnq
swi~conkq, zapowiadajqcq suto zastawione stoly, umyka nam nie tylko
odpowiedz, ale nawet sarno pytanie 0 sens Chrystusowej m~ki. PaschaIne
rozwazania Balthasara mogq nam pomoc w powrocie do tego,
co naprawd~ istotne.
o Jezusie Chrystusie i znaczeniu Jego przejScia ze smierci do zycia
mozna mowic na rozne sposoby. Niektorzy wyrozniajq trzy podstawowe
perspektywy: kosmologicznq, antropologicznq i historyczno-spolecznq.
0 tej pierwszej tak oto czytamy w Tertio millennia adveniente: "Fakt,
ze Slowo Przedwieczne przyj~lo w pelni czasu kondycj~ stworzenia, nadaje
wydarzeniu betlejemskiemu sprzed dwoch tysi~cy lat szczegolne
znaczenie kosmiczne. Dzi~ki Slowu swiat stworzen jawi si~ jako kosmos,
to znaczy jako wszechSwiat uporzqdkowany. I to Siowo, wcielajqc
si~, odnawia kosmiczny lad stworzenia" (nr 3). W XX wieku najwybitniejszym
przedstawicielem kosmologicznej interpretacji wydarzenia Jezusa
Chrystusa by! Teilhard de Chardin, ktory nie wahal si~ twierdzic,
ze Chrystus to ewolucja, ktora osiqgn~la swoj ostateczny cel. Antropoiogiczne
podejscie do tajemnicy Jezusa, reprezentowane glownie przez
Karla Rahnera, chce opisac Chrystusa w taki sposob, aby pokazac, iz
jest O n rzeczywiScie spelnieniem najgl~bszych dqzen czlowieka. Tego
rodzaju chrystoiogia jest w gruncie rzeczy zgl~bianiem prawdy, ktorq
Jan Pawel II wyrazil w s!ynnym zdaniu: "Czlowiek nie moze siebie sam
do konca zrozumiec bez Chrystusa". Z kolei zwoiennicy historyczno­
-spotecznej refleksji 0 Bogu wcielonym zauwazajq, ze pytanie 0 Jezusa
to przede wszystkim pytanie 0 sens dziejow ludzkich z ich uwarunko­
121