Morfina taldea - Euskara

Eztabaida
fisikoan agertutako neuroegokitze fenomenoak aipatutako sari sistemako neuronetan eta
beste zelula askotan deskribatu dira (Nestler eta Aghajanian, 1997; Nestler, 2001).
229
3.1. Opiazeoekiko menpekotasuna eta BPO-en
katabolismoa:
Sarreran azaldu den bezala, gure nerbio sistema zentralean barne sistema opioidea
dagoela ezagutzean opiazeoen kontsumo kronikoak sistema honen alderdi ezberdinetan
nola eragiten duen ezagutzeko ikerketak gelditu gabeak izan dira. Morfina edo heroinaren
erabilpenak NSZ-ko gune ezberdinetan oreka patologiko berri bat ezartzen du.
Neuroegokitze prozesu honen lokarrietariko bat hartzaile-osteko fenomenoak direnaren
teoria tinko bat dago, non proteina ezberdinen metabolismoaren aldaketa ugari deskribatu
diren (Nestler eta Aghajanian; 1997).
Zentzu honetan aztertutako puntuetariko bat peptido opioideen erregulazioarena
izan da. Agertutako emaitzak eta proposamenak (batez ere peptido aktiboei dagokionez)
askotan kontrajarriak izan diren arren, neuropeptido hauen biosintesian beheranzko
erregulazio bat dagoela uste da (Trujillo eta Akil, 1991; Trujillo eta lank., 1995). Berriz,
BPO-en katabolismoaren erregulazioari buruz hutsune nabarmena daukagu.
Tesiaren puntu honetarako aztertutako aminopeptidasen artean APN-a izan da
entzefelina anderatzaile “in vivo” bezala onartutena (Gros, 1985). Hala ere, puromizinak
naloxona-bitartez itzulgarria den analgesia sor dezakela ikusi da (Herman eta lank., 1985)
eta esperimentu zuzenetan PSA-k entzefalinak anderaten dituela baieztatu da (McLellan eta
lank., 1988; Gibson eta lank., 1989; Mantle, 1992; e.a.). Gainera, aminopeptidasa biak beste
BPO edo hauen zati txikien hidrolisia (dinorfina antzeko peptido txikiak adibidez) egiten
duela deskribatu da (Taylor, 1993).
Gure ikerlanetan opiazeoek bai APN eta bai PSA aktibitatearen gain eragina dutela
ikusi dugu:
Doktore-tesia