Morfina taldea - Euskara

76
2.4.3. Zatiki sinaptosomala.
Doktore-tesia
Metodoak
Hauspeakin sinaptosomalak lortu eta tratatu ondoren mikroskopio elektronikoa erabili zen
hauek konfirmatzeko.
2.5. Peptidasen aktibitatearen determinazio fluorimetrikoa.
Fluoreszentzia molekula askok duten ezaugarri fisikoa da. Zenbait molekulak behar
baino energia gehiago jasotzean (egitura elektronikoa kitzikatzean) ohiko egoera
energetikora berriz bilakatzeko argia igortzen dute. Ahalmen honi fluoreszentzia deritzogu
eta ezaugarri honek molekula hoiek oso erabilgarriak bihurtzen ditu ikerkuntzarako.
Peptidasen ikerketarako sustrato artifizialen artean erabilienak β–naftilaminaren eratorri
aminoazidikoak dira, non aminoazidoa amida lotura batez lotzen zaion sustrato artifizialari.
Aminoazil-β–naftilamida molekula honen gain aminopeptidasa jakin batek eragitean,
askatutako β–naftilamina ziklatu egiten da ahalmen fluoreszentea bereganatuz.
Gure esperimentuetan erreakzio entzimatikoa ikertzeko, agertzen zen β–naftilamina
(produktu fluoreszentea) 345 nm-ko uhin luzera duen argi igorpen batez kitzikatu eta,
412nm-ko uhin luzeran β–naftilamina honek, egonkortzeko, igortzen duen fluoreszentzia
neurtzen genuen. Lortutako fluoreszentziaren balio numerikoak, β–naftilamina
kontzentrazio jakinez egindako fluoreszentzia patroi-zuzen batean interpolatzen genituen,
erreakzioan zehar sortu den β–naftilamina kantitatea kalkulatzeko (Greenberg, 1962) (Alba
eta lank., 1989).
Neurtu beharreko laginari sustratoa gehitu eta 37º C-tan (giza tenperatura fisiologikoan)
30 minututan zehar inkubatzen uzten da. Laginean dauden aminopeptidasek sustratoa
(aminoazil-β–naftilamida) anderatuko dute eta askatutako fluoreszentzia plakazko
fluorimetroaren bitartez neurtuko zen.