Morfina taldea - Euskara

50
Doktore-Tesia
Sarrera
Roques-en taldeak lan mordoa aurkeztu ditu, endopeptidasa neutroa 24.11 (entzefalinasa)
edo aminopeptidasa N-an eta hauen inhibitzaileetan oinarritutako esperimentuak azalduz.
BPO-en anderakuntza azaltzen den atalean ikusi bezala, entzefalinasa eta
aminopeptidasa N, PSA-rekin batera, peptido hauen anderatzaile nagusiak dira. Tiorfana,
entzefalinasa eta APN-aren inhibitzailea, morfinarekiko abstinentzia sindromea leuntzeko
gai dela ikusi eta erabilpen honetarako medikamendu bezala proposatu da (Maldonado eta
lank., 1992; Roques eta Noble, 1995). Tiorfana, kelatorfana eta RB101 (entzefalinasa eta
APN inhibitzaileak ere) nozizepzio aurkako ahalmena dutela deskribatu da (Roques eta
lank., 1999). RB101-ak hain zuzen, morfinaren analgesia erabat potentziatzen du eta
zertxobait ere ibuprofenoa eta az.azetil salizilikoarena (hanturaurkako ez-esteroideoak)
(Nieto eta lank., 2001). Ahobidetik eman daitekeen RB120-ak ere min mota ezberdinak
murrizteko gaitasuna duela ere frogatu zen (Noble eta lank., 1997). Hau dela eta,
inhibitzaile hauek analgesiko berri bezala edota analgesian opiazeoen laguntzaile bezala
proposatu dira, morfinaren kontrako efektuak gutxituko lituzketelako (Roques eta lank.,
1999; Ortega-Alvaro eta lank., 1998; Noble F eta lank., 1999, Boudinot eta lank., 2001).
Egia esan inhibitzaile hauek tetrahidrokannabinolak sortutako antinozizepzioa
potentziatzen duela ere frogatu da, sistema opioidea eta kannabinoideak mina erregulatzeko
dituzten bideak erlazionatuta daudela adieraziz (Reche eta lank., 1998). Urte batzuk
lehenago Maldonado eta lankideek (1993) RB101-a CCK-B hartzailearen antagonista
batekin batera ematean nozizepzio aurkako efektu boteretsua lortzen dela deskribatu zuten.
Datu bezala, orain urte bi Noble eta lankideak (2001) beste inhibitzaile bat, RB129
(iodo erradioaktiboz markatua), APN-aren NSZ-ko banaketa hobeto ezagutzeko erabili
zuten.
Analgesiarekin erlazionatuz, endopeptidasa neutroaren genea ezabatuta duten
saguetan plaka beroaren frogan estimulu mingarri honekiko erresistentzia handiagoa
azaltzen zuten knock-out saguek (Saria eta lank., 1997). Talde berberak,
drogamenpekotasunen gaian sartuaz, sagu mutante hauetan kontroletan baino etanol
kontsumo handiagoa ikusi zituen (Siems eta lank., 2000). Emaitza hau 4 urte lehenagoko
beste ikerlan batekin ez dator bat. Izan ere, Szczepanska eta lankideek (1996)