Morfina taldea - Euskara

40
Doktore-Tesia
Sarrera
berezkoa denean, morfina eta heroinaren kasuan, efektuak 12. orduan azalduz doaz, 24-48
ordutan gailurra, eta ia 5 egun iraun ditzake.
Gizakian, seinu eta sintomei dagokionez, lehenengo fase bat dago rinorrea,
aharrausiak, antsietatea eta negar-jarioarekin. Fase gailurrean ile-tentetzea, midriasia, izerdia,
takikardia, urduritasuna, antsietatea, dardarak, insomnioa, min artikularra eta mialgiak
azaltzen dira. Azken fasean sukarra, tripalak, beherako eta gorakoak, berezko eiakulazioa
eta pisu galtzea dira ugarienak.
Animalietan suminkortasuna, urduritasuna, hiperalgesia, jauziak, gorputz-astintzea,
pisu-galtzea, beherakoak, berezko eiakulazioa, garrasiak, agresibitatea, e.a seinu ikus
daitezke (Pineda-Ortiz, 2001).
Sintomatologia zentral eta begetatibo honetan locus coreuleus (LC) izeneko gune
mesentzefalikoaren erantzunkizuna handia zela deskribatu zenetik (Aghajanian, 1978)
badira 25 urte. Abstinentzia sindromean gune noradrenergiko honetako hiperaktibitatea
gertatzen dela frogatzeko α 2-hartzaile adrenergikoen agonista den klonidina erabili zuten,
errebotezko efektu hoiek baretu egiten zirela deskribatuz.
NSZ-ko neurona noradrenergikoen ia erdia dituen gune honetan µ-hartzaileen
dentsitatea nahiko altua da (Foote eta lank., 1983). Bertan, sarrera honen 1.3.4 atalean
azaldu bezala, opiazeoak neurona mailan akutuki neuronen aktibitate bioelektrikoa eta
neurotransmisore askapenaren inhibizioa eragiten dute. Efektu hau Gi/G0 proteinei
lotutako µ-hartzaileen bitartez sortzen da, G proteina hoiekin erlazionatutako potasio
erretenak zabaldu (North eta lank., 1987) eta AMPz menpeko sodio erretenak ixten baitira
(Alreja eta Aghajanian, 1993). Opiazeoak akutuki ematean adenilil ziklasaren (AC)
inhibizioa eragiten da (Beitner eta lank., 1987) proteina askoren AMPz-aren menpeko
fosforilazioa gutxitz (Guitart eta Nestler, 1989), eta ondorioz expresio genikoa bezalako
hainbat funtzio zelularri eraginez. Zentzu honetan, CREB (cAMP response element binding)
edo c-Fos bezalako transkripzio faktoreen fosforilazioa gutxitzen dela deskribatu da
(Guitart eta lank., 1992; Hayward eta lank., 1990). Opiazeoekiko menpekotasunean
azaldutako egokitze molekularrak gene espezifikoen transkripzio aldaketen ondorioz izan
litezke.