Morfina taldea - Euskara

24
Doktore-Tesia
Sarrera
bestatinak, entzima bien inhibitzailea, puromizinak baino nozizepzio aurkako aktibitate
hobea aurkezten zuen.
Entzefalinak anderatzen dituen PSA-k isoforma bi ditu; hau da, egitura berbera
aurkezten duten entzima solugarri bat (alanil aminopeptidasa solugarria) eta mintzari
lotutako beste bat (alanil aminopeptidasa MII edo AP MII). Azken hau ez da mintzan
kokatutako proteina integral bat ez baitu aurkezten mintzari lotzeko domeinu berezirik,
proteina anfitropikoen taldean sartu dutelarik ikertzaile batzuk. Dirudienez, AP MII-ak
mintzean kokatzeko beste proteina integral batzuekin elkarrekiten du (Dyer eta lank., 1990).
PSA garunean azaltzen den aminopeptidasa ugariena da, APN-a baino 50-100 bider
ugariagoa (Hersh eta lank., 1987); aktibitatearen %80-a entzima solugarriari eta %20-a
mintzari lotutakoari dagozkielarik (McLellan eta lank., 1988). Orain dela 6 urte Tobler eta
lankideek (1997) giza PSA klonatu eta neuronetan (ezta glian, ezta garun basoetako
endotelioan) azaltzen zela agertu zuten. Izan ere, AP MII-a garunean espezifikoki agertzen
dela deskribatu den bitartean, forma solugarria oso hedatua dago ehun ezberdinetan,
(bihotza, gihar eskeletikoa, giltzurruna, gibela, e.a.) (McLellan eta lank., 1988).
PSA-k eta APN-ak oligopeptido eta proteina askoren N-muturreko alanina,
tirosina, fenilalanina eta metionina aminoazidoak hidrolisatzen dituzte. Fisiologikoki,
entzefalinez gain, beste oligopeptido batzuen anderakuntzan parte hartzen dutela
deskribatu da (Taylor A, 1993). Adibidez, barne peptido opioideen artean prodinorfinaren
eratorriak diren dinorfina antzeko peptidoak hidrolisatzen dituzte; beti, 13 aminoazido
baino gutxiago dituzten peptidoak direnean. Izan ere, 1989-an Gibson eta lankideak
(beranduago Safavi eta lankideak (1995)), dinorfina A (1-17) -k Leu-entzefalinaren hidrolisia
inhibitzen zuela ikustean, tamaina honetako peptidoak eta handiagoak zitosoleko alanina
aminopeptidasa aktibitatearen erregulatzaileak izan zitezkeela proposatu zuten. Beharbada
ordura arte animali ereduekin egindako garunbideko BPO tratamenduen efektuak zuzenak
eta ez-zuzenak izan litezke. Hau da, efektu ez-zuzena BPO-en anderatzaileak diren
aminopeptidasen inhibizioaren ondorioz gerta liteke.
Azkeneko emaitza hauek aminopeptidasa solugarrien papera nora arte heltzen
denaren eztabaidaren parte dira. Egia esan, gune sinaptikora askatutako BPO-en