Morfina taldea - Euskara

38
Doktore-Tesia
Sarrera
desentikortzea kinasa berdinen bitartez gertatzen zela frogatu zuten. Era berean Terwilliger
eta lankideak (1994) opiazeoekin eginiko tratamendu kronikoen ondorioz, GRK eta β-
arrestina mailak NSZ-ko gune ezberdinetan igotzen direla deskribatu zuten. Gizaki
heroinazaleen kortex frontalean mintzari lotutako kinasa hauen maila altuagoak deskribatu
dira ere (Ozaita eta lank., 1998). Baita ere β-arrestina 2-arekiko knock out saguetan
morfinaren efektu analgesikoa luzatu egiten dela frogatu izan da (Bohn eta lank., 1999).
Duela oso gutxi, lehenengoz arratoietan morfinak β-arrestinen mRNA mailak erregulatzen
dituela ikusi da NSZ-ko atal batzuetan, proteina hauen 1 eta 2 isoformen erregulazio
ezberdina ikusi delarik, opiazeoekiko tolerantzia prozesuan funtzio ezberdina joka
lezaketela proposatuz (Fan eta lank., 2003).
µ-hartzaileen eta bere G proteinaren banantzea azaltzen duen beste mekanismo bat,
G proteina hauen azpiunitateen maila aldaketa litzateke. Honi lotuta opiazeoen tratamendu
kronikoak α i/0 azpiunitateen edota β azpiunitateen gutxitzea eragiten duela deskribatu da
(Terwilliger eta lank., 1991; Ventayol eta lank., 1997).
Era berean G proteinen funtzionamenduari eragiten dioten beste proteina batzuk,
fosducina (βγ azpiunitateak α-rekin lotzeko gaitasuna modulatzen duena) edo RGS proteinak
(α azpiunitatearen GTPasa aktibitateari eragiten diotenak) adibidez, tolerantzia mekanismo
honen atzean egon daitezke. 2001ean RGS-2 edo 3 proteinen (ia 20 isoforma ezagutzen
dira) sintesia blokeatuz morfinak edo β-endorfinek sortutako analgesia eskasagoa dela ikusi
zuten Garzón eta lankideek. Bishop eta lankideek (2002) berriz, abstinentzia
sindromearekin erlazio zuzena duen locus coeruleusean RGS-4 proteinen RNAm-ren
modulazio bifasikoa ikusi zuten. Alegia, morfina akutuki ematean RNAm-ren maila
gutxitzea, eta erabilpen kronikoan maila handitzea. Fosduzina edo antzekoei dagozkionez,
proteina hauek antigorputzekin blokeatuz opiazeoen nozizepzio aurkako boterea gutxitzen
dela ikusi da (Garzon eta lank., 2002).
Hartzaileen bahiketa prozesuari dagokionez agonista opiodeak akutuki erabiliz
hartzaile opioideen barneratzea (endozitosia) gertatzen dela deskribatu da (Sternini eta
lank., 1996). Autore batzuk bahitze honek agonistaren eraginkortasun farmakologikoarekin
zerikusia ez duela azpimarratzen dute (Alvarez eta lank., 2002).