Görög Örökség Ελληνική Κληρονομιά - H-ellin.com

και ο αυτοκράτορας βλέποντας την αφόρητη κατάσταση εξέδωσε αμέσως την άδεια. Σύμφωνα με την
απόφαση του οι Σέρβοι και οι Έλληνες μπόρεσαν να οικοδομήσουν το ναό τους ελεύθερα. Ένα
διάταγμα της 15 ης Νοεμβρίου του 1784 του Κυβερνητικού Συμβουλίου επέτρεψε στην (σερβική)
«εκκλησιαστική κοινότητα να οικοδομήσει στη Θέση του παλιού και ετοιμόρροπου ναού ένα
καινούριο μεγαλύτερο, όπως επίσης και ένα κτήριο με σκοπό τη διδασκαλία της ελληνικής μητρικής
γλώσσας στη νεολαία »
Το 1785 άρχισε η οικοδόμηση του ναού που την 1 η Ιουλίου του 1786 περατώθηκε. Στις 31
Ιουλίου τοποθέτησαν το σταυρό στο κωδωνοστάσιο και ευλογήθηκε ο εσωτερικός ακόμη μη επιπλωμένος
χώρος. Το αυθεντικό σχέδιο του σημερινού ναού δεν διασώθηκε. Κατά τη γνώμη του András
Gergelyffy πραγματοποιήθηκε η τρίτη εκδοχή του σχεδίου του János Povolni το οποίο εξαφανίστηκε
κατά τη διάρκεια της οικοδόμησης. Ο ναός σε όψιμο μπαρόκ ρυθμό με ημικυκλικό ιερό έχει άξονα
Ανατολής-Δύσης και διαθέτει ένα κωδωνοστάσιο.
Το 1789 ο Miklós Jankovics (Nikolaosz Ioánnu/Talidorosz, περίπου 1750-1817) ξυλόγλυπτης
ή «σκαλιστής εικόνων» όπως αυτοαποκαλούνταν, ζήτησε άδεια εγκατάστασης στο Eger, επειδή μετά
από την πρόταση του «Έλληνα και Σέρβου» επισκόπου έλαβε παραγγελλία για την κατασκευή της
ξύλινης επίπλωσης του ναού. Ο ίδιος φιλοτέχνησε τα εικονοστάσια της Πέστης, του Miskolc, και του
Karcag και πιθανότατα να συνδέεται με αυτόν το σκάλισμα των εικονοστασίων του Balassagyarmat
και του Tokaj. Το τέμπλο του Ναού της Πέστης στην πλατεία Petőfi κατασκευάστηκε το 1800 και στην
επιγραφή του Jankovics που διαγράφηκε το 1807 ο ίδιος αυτονομαζόταν «παιδί Ελλήνων γονέων
καταγόμενων από το νησί της Νάξου».
Το ονοματεπώνυμο του το έγραφε με διαφορετικούς τρόπους. Στην επιγραφή του Αγίου Τάφου
στο Eger πρόσθεσε την ονομασία της καταγωγής του ,POMAIOC που ερμηνεύεται σαφώς σαν
«Έλληνας».
Ο Jankovics ήταν ένας από τους μεγαλύτερους τεχνίτες της όψιμης μπαρόκ γλυπτικής στην
Ουγγαρία. Η επίδραση του φαίνεται καθαρά στην ουγγρική ορθόδοξη τέχνη εσωτερικών χώρων του
19 ου αιώνα. Συνδύασε τα στοιχεία του ρυθμού Λουί Σεζ - ή όπως λέγεται διαφορετικά του Josif - με
την παραδοσιακή κατασκευή εικονοστασίων. Μετακόμισε στο Eger από το Szerémség. Προφανώς τον
είχαν ελκύσει οι ευκαιρίες που δίνονταν στη διακόσμηση των ελληνικών ναών που χτιζόταν εκείνη την
εποχή . Δεν ξέρουμε πού είχε αποκτήσει την τέχνη της ξυλογλυπτικής, από το στυλ και τα μοτίβα του
συμπεραίνουμε όμως ότι είχε μαθητεύσει στο πνεύμα του ρυθμού του Josif της Αυστρο-Ουγγαρίας. Ο
μάστορας Jankovics φιλοτέχνησε το εικονοστάσιο, το βωμό και το θρόνο της Παναγίας μεταξύ 1789-
91. Η δομή του εικονοστασίου μοιάζει πολύ με εκείνο του Miskolc, επειδή και τα δύο έχουν πέντε
ζώνες και καλύπτουν σχεδόν ολόκληρο το τύμπανο. Της Πέστης αντίθετα δεν καλύπτει όλο τον
εσωτερικό χώρο, αλλά η ομοιότητα της δομής εντυπωσιάζει. Στο πάνω μέρος του τέμπλου υπάρχουν
φύλλα σε σχήμα τριφυλλιού, όπως και στην Βουδαπέστη. Κύριο μοτίβο του τέμπλου του Eger είναι το
σταφύλι (τσαμπιά, έλικες και φύλλα) που εκτός από την Ευχαριστία παραπέμπουν και στην
πρωτεύουσα δραστηριότητα της πόλης, την οινοποιία.
Για την εικονογράφηση των εικόνων του τέμπλου εμπιστεύτηκαν πρώτα τον Arsenije
Teodorovics λόγω όμως προβλημάτων ποιότητας όμως ακύρωσαν την παραγγελία. Μερικά κομμάτια
του εικονοστασίου του Teodorovics διασώθηκαν (έξι βασικές εικόνες και πέντε κομμάτια από τη ζώνη
που παριστάνουν τις γιορτές) και εκτίθενται στο βόρειο και νότιο τοίχο του ναού. Μετά από αυτό
δόθηκε παραγγελία στον Anton Kiichel-meister, ζωγράφο της Βιέννης να φιλοτεχνήσει το τέμπλο και
τις ενθέσεις των επίπλων. Ο Küchelmeister πιθανόν να είχε αρχίσει τη δουλειά μεταξύ το 1801-1803
στο κλασικίζοντα μπαρόκ ρυθμό της Ακαδημίας της Βιέννης, βάσει δυτικών εικόνων. Οι ζωγραφιές
του δεν είναι
115