Görög Örökség Ελληνική Κληρονομιά - H-ellin.com
Görög Örökség Ελληνική Κληρονομιά - H-ellin.com
Görög Örökség Ελληνική Κληρονομιά - H-ellin.com
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Στην αρχή η ελληνική κοινόιητα tou Miskolc είχε μοναχούς (πιθανόν να ήιαν πλανόδιοι<br />
μοναχοί που φιλοξενήθηκαν για κάποιο διάσιημα). «Οι πλανόδιοι μοναχοί πιθανόν να μάζευαν<br />
δωρεές για τα μοναστήρια τους και ταυτόχρονα ήταν σημαντικοί κρίκοι της διάδοσης χειρογράφων και<br />
εντύπων γραμμένων στην ελληνική γλώσσα...» Από ιο 1756 διέθεσαν μόνιμους ιερείς μερικές φορές<br />
και δύο ταυτόχρονα, όπως για παράδειγμα ιο 1777. Χρησιμοποιούσαν δύο ονομασίες «parakus» και<br />
«kaplan» (to ιελευιαίο όχι με ιη ar\]iaoía του βοηθού εφημερίου μα σαν «εφημέριος του<br />
παρεκκλησίου». Παρεκκλήσι σια λατινικά είναι capella, η λέξη «káplán» δηλαδή έχει τη σαχμασία<br />
του «αυτός που υπηρετεί στο παρεκκλήσι»)<br />
Το δεύτερο μισό ιου 19 ου αιώνα ο Έλληνας ιερέας ιου Miskolc ήιαν ο Emílián Margó,<br />
αδελφός του φημισμένου γιαιρού-καθηγητή Tivadar Margó. Ο τελευταίος ιερέας ελληνικής<br />
καιαγωγής ιου 20 ου αιώνα ήιαν ο Konstantin Popovics που για σχεδόν 40 χρόνια έως τον θάνατο του<br />
στις αρχές του '70 ήταν επικεφαλής της ελληνικής ενορίας ιου Miskolc και απέκιησε αιώνια ιιμή<br />
στη φύλαξη των θησαυρών της ελληνόφωνης κοινόιηιας. Διαδραμάιισε σπουδαίο ρόλο στην<br />
ανανέωστ\ της ορθοδοξίας ιου Miskolc μειά ιην κρίση σιις αρχές του 20 ου αιώνα. Κατά τη διάρκεια<br />
ιης υπηρεσίας του, στις αρχές του 1950 εντάχτηκε η κοινόιηια στην ουγγρική ορθόδοξη εκκλησία.<br />
Σιις αρχές του 19 ου αιώνα οι έλληνες ιου Miskolc αυτοονομάζονταν «Μακεδονοβλάχοι της<br />
παλαιάς πίστεως». Κατά τη διάρκεια ιου 18 ου αιώνα η ελληνική κοινότητα ξεπέρασε τα πλαίσια ιου<br />
παρεκκλησίου αφιερωμένου σιον Άγιο Παούμ. Ήδη το 1777 ζήτησαν από τον μητροπολίιη ιου<br />
Karlovac να τους παραχωρήσει άδεια για οικοδόμηση ναού (η υπό Ελλήνων ιδρυθείσα κοινότητα<br />
του Miskolc ανήκε άμεσα στο Karlovac). Ο θεμέλιος λίθος του ναού σχεδιασμένου από ιον Johann<br />
Michart καιαιέθηκε το 1785. Αγιάσιηκε από ιον Έλληνα επίσκοπο ιης Βούδας Dionüsziosz<br />
Popovics προς ιιμήν της Αγίας Τριάδας. Αυιός που φιλοιέχνησε το εικονοσιάσιο, την επίπλωση και<br />
ιον Άγιο Τάφο ήταν ο Miklós Jankovics, γεγονός που πισιοποιείιαι από την λατινο-ελληνική<br />
επιγραφή πάνω από τη βασιλική θύρα που αναφέρει το όνομα του και στις άκρες του κειμένου σε<br />
σχήμα κορδέλας τις χρονολογίες 1791 και 1793. Το ελληνικό κείμενο παρουσιάζει τα λόγια του<br />
σταυροκοπήματος. Οι ζωγραφιές του εικονοστασίου και οι πίνακες είναι έργα του ζωγράφου Anton<br />
Kulchmeister.<br />
Στο Miskolc οι θησαυροί του ναού και ιης ελληνικής κοινόιηιας παρουσιάζονιαν σε πολλές<br />
εκθέσεις. Στο κτήριο της ενορίας -κάποτε ελληνικού σχολείου- άνοιξε Ουγγρικό Ορθόδοξο<br />
Μουσείο. Σιέκειαι σχεδόν άθικτη η «<strong>Ελληνική</strong> αυλή» και διαιηρήθηκαν επίσης μερικά σπίιια<br />
ελλήνων εμπόρων σιην οδό Széchenyi. Βόρεια από ιην «<strong>Ελληνική</strong> αυλή» βρίσκειαι ιο κτήριο του<br />
τότε νοσοκομείου.<br />
Szentendre<br />
Ο Ναός Blagovesztenszka με ιην σλαβική ιου ονομασία που βρίσκεται στην πλατεία Fő ιου<br />
Szentendre είναι κοινώς γνωσιός και με ιο όνομα «Grecska» (η λέξη με υποκοριστικό υποδηλώνει<br />
«μικρό Έλληνα». Η σλαβική ονομασία είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, γιορτή της 25 ης<br />
Μαρτίου). Μερικοί λένε ότι η ονομασία «Grecska» προέρχεται από την επιτύμβια πλάκα με<br />
ελληνική επιγραφή που βρίσκειαι στην πλαϊνή θύρα. Συνεχίζονιας όμως ιην έρευνα ανακαλύψαμε<br />
ένα ενδιαφέρον σιοιχείο. Σε ένα πρωτόκολλο του 1697 μπορούμε να δούμε ένα ολόκληρο<br />
διάγραμμα κάλυψης του Szentendre στο οποίο βρίσκουμε «το Ναό των Ελλήνων» και μερικές<br />
γραμμές πιο κάτω «το Ναό των Σέρβων». Αναλύοντας το κείμενο του πρωτοκόλλου συμπεραίνουμε<br />
όιι ο ναός των Σέρβων πιθανόν να βρισκόταν στη θέση του τωρινού αναμνηστικού σταυρού του<br />
Τσάρου Λαζάρου και εκείνος ιων Ελλήνων σιον «δρόμο που οδηγεί στο Δούναβη», σιη θέση δηλαδή<br />
ιου ναού που υπάρχει και σήμερα. Είχαν λοιπόν δικό ιούς ναό και οι Έλληνες και οι Σέρβοι, αφού<br />
το 1690 μαζί με ιο πλήθος των Σέρβων προσφύγων είχαν φιάσει στη χώρα Έλληνες και<br />
Μακεδονοβλάχοι επίσης. Σιο Szentendre δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσουμε Έλληνες και Σέρβους,<br />
φαίνειαι όμως καθαρά όιι ο αριθμός ιων Σέρβων από την αρχή ήταν πολύ μεγαλύτερος από των<br />
Ελλήνων και με το χρόνο η διαφορά όλο και αυξανόταν. Στην απογραφή του 1737 του νομού της<br />
Πέστης, στο Szentendre δεν απογράφηκαν Έλληνες παρόλο που την ίδια εποχή είχε παραχωρηθεί<br />
δικαίωμα εμπορίου στην πόλη αυτή σε Έλληνες εμπόρους άλλων πόλεων, όπως για παράδειγμα το<br />
1739 στον János Kefala του Tokaj. Με βάση τα ονόματα που περιλαμβάνονιαι σια στοιχεία των<br />
πρωτοκόλλων και ιων ληξιαρχικών βιβλίων μπορούμε να υποθέσουμε την ύπαρξη Ελλήνων και<br />
στην πόλη αυτή. Υπάρχει στοιχείο επίσης για ιις σχέσεις ιων Ελλήνων ιου Szentendre με εκείνους<br />
ιης Πέσιης, του Újvidék (Növi Sad),<br />
57
Change language