Görög Örökség Ελληνική Κληρονομιά - H-ellin.com
Görög Örökség Ελληνική Κληρονομιά - H-ellin.com
Görög Örökség Ελληνική Κληρονομιά - H-ellin.com
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
του πράσινο cputó). To 1693 to Debrecen απέκτησε to καθεστώς της ελεύθερης βασιλικής πόλης<br />
και η ελληνική εμπορική κομπανία έπρεπε να φύγει από την πόλη. Καινούρια κέντρα αυιών ιων<br />
ελλήνων εμπόρων έγιναν to Szatmár και το Németi. Το 1705 (μετά την κατάκτηση του πύργου του<br />
Szatmár) ο ηγεμόνας Ferenc Rákóczi Β' αποφάσισε να εποικίσουν οι Έλληνες του Németi το Tokaj,<br />
αφού εκεί βρίσκονταν τα κτήματα της οικογένειας Rákóczi.<br />
Ο ηγεμόνας Ferenc Rákóczi Β' επιθύμησε να δημιουργήσει το κυριότερο εμπορικό κέντρο<br />
οίνου στο Tokaj. Περίμενε από τη δραστηριότητα των ελλήνων εμπόρων να φέρει την ίδια<br />
εμπορική άνοδο που είχαν γνωρίσει οι προγονοί του στην Τρανσυλβανία. Το 1708 και οι Έλληνες<br />
που κατοικούσαν μέχρι τότε στο Debrecen βρήκαν καινούριο σπίτι στο Tokaj. Όλες αυτές οι<br />
αποφάσεις για την εγκατάσταση των Ελλήνων ήταν μέρος μίας προμελετημένης οικονομικής<br />
στρατηγικής. Ο Rákóczi δεν παραμέλησε τα αμπέλια της οικογένειας του στα Ριζοβούνια ούτε κατά<br />
τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα που ξεκίνησε το 1703, αφού ειδικά στην πρώτη φάση από<br />
τα ετσοδήματα των κτημάτων κατ αμπελιών του κάλυπτε τα έξοδα του αγώνα. Δεν είναι υπερβολή<br />
να πούμε ότι οικονομική βάση του απελευθερωτικού αγώνα αποτελούσε το κρασί Τοκάι ασού ο<br />
Rákóczi μετά την ανακατάληψη των Ριζοβουνίων μπόρεσε ήσυχα να μεταφέρετ από κει κρασί σττς<br />
πολωντκές και ρωσικές αγορές. Το aszú (σταφιδόκρασο, σπεσιαλιτέ του τόπου) ήταν εξαιρετικά<br />
κατάλληλο για υπεραστική μεταφορά, ενώ η ποιότητα άλλων κρασιών θα είχε εξασθενίσει κατά τη<br />
διάρκεια της μεταφοράς. Μετά την κατάκτηση του Tokaj διόρισε ηγεμονικό εντεταλμένο για την<br />
επιτήρηση της αμπελουργίας και του εμπορίου κρασιών.<br />
Χρησιμοποιούσε το κρασί Τοκάι για τη δημιουργία και τη διατήρηση σχέσεων σε ευρωπαϊκό<br />
επίπεδο. Οι πρεσβευτές του απεσταλμένοι στις βασιλικές, αυτοκρατορικές και τσαρικές αυλές<br />
μετέφεραν πάντα μαζί τους μερτκά βαρέλια από το κρασί. Ο Rákóczi αναγνώρισε την αξ,ία του<br />
κρασιού Τοκάι στην διπλωματία το κρασί που σερβιρίστηκε στα τραπέζια του Μέγα Πέτρου και<br />
του Βασιλιά Ήλιου σαν «κρασί της διπλωματίας» διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στο χτίσιμο<br />
εμπιστοσύνης. Ο τσάρος όλων των Ρώσων αγάπησε ιδιαίτερα το ουγγρικό aszú.<br />
Την ίδια εποχή οι Έλληνες ήταν παρόντες κατ σε άλλα μέρη του Ριζοβουνίου. Το 1672 στο<br />
Sárospatak 7 Έλληνες έμποροι πλήρωναν 72 φιορίνια στο επιμελητήριο ενώ το 1693 9 Έλληνες και<br />
10 Ούγγροι έμποροι πλήρωναν το λεγόμενο «patikabér» («ενοίκιο φαρμακείου») που εκείνη την<br />
εποχή είχε τη σαχμαοία του ενοικίου μαγαζιού.<br />
Σχετικά με την Ορθοδοξία του Tokaj θεωρούμε σημαντικό να αναφέρουμε το παρακάτω<br />
κείμενο από το 1694 που ανακαλύφθηκε από εμάς και στο οποίο γίνεται συχνή αναφορά και έχει<br />
αναλυθεί πολύ: «Ιερέας των Ελλήνων και Σέρβων που έχουν πρόσφατα φτάσει στην πόλη μας, ο<br />
αρχιμανδρίτης Ησαΐας...» Ο αρχιμανδρίτης Ησαΐας στην ουγγρική ελληνοκαθολική παράδοση<br />
αναφέρεται σαν μοναχός Ησαΐας, μεταφραστής και συνθέτης ψαλμών. Αποδεικνύεται ότι ήταν<br />
έλληνας ιερέας, αλλά όσον αφορά στη δραστηριότητα ως μεταφραστή ψαλμών δεν υπάρχουν<br />
καθόλου στοιχεία.<br />
Ο Antal Hodinka, παρά τις μακροχρόνιες έρευνες που διεξήγαγε σχετικά με την ύπαρξη<br />
(από την άποψη του «μη ύπαρξη») του ελληνισμού του Tokaj τον 17° αιώνα, δέχτηκε και ο ίδιος ως<br />
ατράνταχτη απόδειξη μία έκθεση του 1760 κατά την οποία «οι γέροι του Tokaj δηλώνουν ομόφωνα<br />
ότι μέχρι το 170 7μόνο 2-3 Έλληνεςμαγαζάτορες κατοικούσαν εκεί που πίσω από ανοιχτά τραπέζια<br />
πουλούσαν τα φτηνά τους εμπορεύματα...»<br />
Τον 18° αιώνα η συζήτηση γινόταν περί του θέματος εάν οι Έλληνες έμποροι του Tokaj<br />
είχαν τα δικαιώματα και τα προνόμια που είχαν παραχωρηθεί από τον Λεοπόλδο Α' το 1667 και στη<br />
συνέχεια το 1690.Η αλήθετα είναι ότι στα βασιλικά έγγραφα δεν αναφέρεται συγκεκριμένα το<br />
Tokaj, αφού γίνεται λόγος για Έλληνες, Σέρβους και Αρμένιους εμπόρους, κατοίκους της περιοχής<br />
της Ανω Tisza. Από τα προαναφερόμενα γεγονότα όμως φαίνεται καθαρά ότι το αληθινό κέντρο<br />
των Ελλήνων του Ριζοβουνίου ήταν το Tokaj. Επτστρέφοντας στο προαναφερόμενο απόσπασμα<br />
ακούγεται και σήμερα η διαπίστωση: «Δηλαδή αποκλείεται να υπήρχε κάποια εμπορική κομπανία<br />
σαν πρόγονος». Σημαντική απόδειξη για την ύπαρξη της κομπανίας του Tokaj τον 17° αιώνα<br />
θεωρείται η επιστολή του Πατριάρχη της Ιερουσαλήμ προς τον Έλληνα ιερέα του Tokaj γραμμένη<br />
το 1695.<br />
Υπάρχει άλλη μία απόδειξη σχετικά με το ερώτημα της νομικής διαδοχής της κομπανίας<br />
του Debrecen-Tokaj. Εναντίον των Ελλήνων του Debrecen προέκυψε η κατηγορία ότι μετέφεραν<br />
χρήματα από ευγενές μέταλλο (κέρματα). Κατασχέθηκαν από την πόλη του Debrecen δύο κάρα<br />
γεμάτα με αργυρά νομίσματα που μεταφέρθηκαν αργότερα στο Tokaj. Έγτνε μία διαπραγμάτευση<br />
ανάμεσα στην πόλη Debrecen και τους Έλληνες που εν τω μεταξύ έγιναν<br />
59
Change language