Görög Örökség Ελληνική Κληρονομιά - H-ellin.com

ΣΪΟ πάνω μέρος παρουσιάζεται to λεγόμενο Συγκρότημα του Γολγοθά, σττς κεραίες του σταυρού σε
μενταγιόν οι εικόνες των τεσσάρων Ευαγγελιστών, κάτω τους από αριστερά της Παναγίας και της
Σαλόμε, από δεξιά του Ιωάννη και του Longinus. Πάνω από το Συγκρότημα του Γολγοθά σε έξι πίνακες σε
σχήμα τετραφυλλιού στην κάθε πλευρά παρουσιάζονται δώδεκα στηθάρια γυναικών και αντρών αγίων.
Πάνω τους κάθετα με το ίδιο το εικονοστάσιο στους στρογγυλούς πίνακες του εσωτερικού τόξου
σχηματισμένου γύρω στη διάσπαση του εικονοστασίου υπάρχουν δώδεκα στηθάρια προφητών με
ανοιχτό βιβλίο στα χέρια τους. Στους οβάλ πίνακες του εξωτερκού τόξου σχηματισμένου γύρω στη
διάσπαση του εικονοστασίου εμφανίζονται στηθάρια των Αποστόλων και των Ευαγγελιστών όλοι με
τα γνωρίσματα τους. Ανάμεσα τους, στη μέση στο δέκατο τρίτο πίνακα είναι ο Μέγας Κωνσταντίνος
και η Αγία Ελένη.
Ο ναός είναι μονόκλιτος πάνω από την κύρια πρόσοψη του υψώνεται ένα πλούσια αρθρωμένο
κωδωνοστάσιο καλυμμένο με πυραμιδωτή στέγη. Η εξωτερική εμφάνιση του ναού με πλάτος 17
μέτρων και μήκος 38 μέτρων άλλαξε μόνο όταν προστέθηκε το κωδωνοστάσιο. Στην δεκαετία του
1870 κατέστρεψαν τη στέγη του ναού μία καταιγίδα και μία πλημμύρα. Μετά την ολοκλήρωση του
κωδωνοστασίου το 1888 τοποθέτησαν στη θέση του τον σταυρό κωδωνοστασίου που ήταν βασιλικό
δώρο από τη Σερβία. Το 1944 το καμπαναριό λόγω ενός πυροβολισμού έπαθε ζημιά, η αναστήλωση
περατώθηκε το 1955.
III. Ο Ουγγρικός Ορθόδοξος Ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου της Βουδαπέστης και το τέμπλο του
Οι Έλληνες της Βουδαπέστης αρχικά ασκούσαν τη θρησκεία τους στο ναό των Σέρβων της
οδού Szerb, που υπήρχε από τον 17° αιώνα. Το 1783 τους δώθηκε η ευκαιρία να ακούνε τη θεία
λειτουργεία κάθε δεύτερη Κυριακή σε ελληνική γλώσσα. Ο αριθμός των Ελλήνων για το τέλος του
18 ου αιώνα είχε
αυξηθεί τόσο ψστε να μην χωράνε στο σερβικό ναό και παράλληλα να νιήθουν ανάξιο το γεγονός ότι η
λειτουργεία δεν γινόταν στη δική τους γλώσσα. Το 1788 οι Έλληνες και Μακεδονοβλάχοι της Πέστης
αποφάσισαν να διαχωριστούν από τους Σέρβους και υπέβαλαν γραπτή αίτηση στο Κυβερνητικό
Συμβούλιο προκειμένου να τους δοθεί άδεια οικοδόμησης ναού. Στην αίτηση αυτή ξεκαθάρισαν
μεταξύ άλλων ότι 179 οικογένειες με τα 620 μέλη τους αναλαμβάνουν την οικοδόμηση του ναού και
βρίσκονται σε τόσο ευνοϊκή οικονομική κατάσταση ώστε αυτή να μην τους προκαλέσει κανένα πρόβλημα.
Παρά τις προφυλάξεις του István Sztratimirovics επισκόπου της Βούδας και του Mózes Putnik αρχιεπισκόπου
μητροπολίτη του Karlóca (Κάρ-λοβατς) το Κυβερνητικό Συμβούλιο μετά από σειρά εξετάσεων
το 1789 έδωσε τη συγκατάθεση του για την οικοδόμηση του ναού υπό τον όρο ότι οι Έλληνες θα
εσωκλείσουν τα σχέδια προϋπολογισμού και οικοδόμησης. Ο Demeter Argiri, το πιο ευκατάστατο
μέλος της ελληνικής κοινότητας της Πέστης με μερικούς άλλους το 1789 έδωσε το βασικό κεφάλαιο
για να μπορέσουν να αγορά-σουν σε δημοπρασία το οικόπεδο των Πια-ριστών στην όχθη του Δούναβη.
Το Κυβερνητικό Συμβούλιο τον Ιούνιο του 1790 ενέκρινε την οικοδόμηση. Με την κατασκευή του
σχεδίου οικοδόμησης και του προ υπολογιμού εμπιστεύτηκαν πρώτα τον αρχιτέκτονα József Thallherr
αλλά επειδή στο σχέδιο του βρέθηκαν λάθη στερεότητας, εμπιστεύτηκαν τον József Jung αρχιτέκτονα
της Πέστης να ετοιμάσει ένα καινούργιο σχέδιο με δείγμα τον ελληνικό ναό της Βιέννης. Για τον
χωρισμό της καινούργιας εκκλησιαστικής κοινότητας από τους Σέρβους προσφέρθηκε βοήθεια από τον
καινούργιο επίσκοπο της Βούδας ελληνικής καταγωγής , τον Dionisziosz Popovic (Dénes Popovics, με
οικογενειακό του όνομα Papajannuszisz) που το 1791 μετά τον διορισμό του Sztratimirovics ως
αρχιεπίσκοπο του Karlóca (Κάρλοβατς) κατέλαβε το σερβικό επισκοπικό θρόνο της Βούδας.
Το 1791 τοποθετήθηκε ο θεμέλιος
120