Görög Örökség Ελληνική Κληρονομιά - H-ellin.com

κάτοικοι tou Tokaj για τη διευθέτηση της υπόθεσης. Το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης δεν ήταν
επιτυχές και έτσι οι υπόλοιποι έλληνες κάτοικοι του Debrecen μετακόμτσαν στο Tokaj το 1708. Το
γεγονός αυτό ενισχύει επίσης το ότι οι Έλληνες του Tokaj ισχυρίζονταν βάσιμα για 130 χρόνια ότι
είναι δικαιούχοι των βασιλικών επιστολών δωρεάς του 1667 κατ 1690. Με τη διεύρυνση της
βιβλιογραφίας όμως σήμερα δίνεται πια η ευκαιρία να κάνουμε συγκρίσεις ανάμεσα στους δύο
οικισμούς του Debrecen και Tokaj βάσει της οικογενειακής συνέχειας. Για τον προαναφερόμενο
σκοπό συγκεντρώσαμε τα ονοματεπώνυμα που υποστηρίζουν τη συνέχεια (λαμβάνοντας υπόψη τον
οτκισμό και τις χρονολογίες)
Ονοματεπώνυμο Debrecen Tokaj Άλλος οικισμός στην περιοχή του
Ριζοβουνίου
György Csobán 1692 1711
János Erdélyi 1686 1711
János Hacsi (Hadzsi) 1692
Georgius Hacsi (Hadzsi) 1692 1711
Márton Horváth 1686
Péter Horváth Sárospatak 1754
István Kozma 1711 Hajdúdorog 1734
András Oláh 1686
István Oláh Abaújszántó 1754
Mihály Pacsó 1686
Gáspár Pacsó 1711
Αδελφοί Pacsó Királytelek 1736
Mihály Papp 1686
άλλοι με επώνυμο Pap XVIII. sz.
János Pusztai Kis 1686
Οικογένεια Pusztai του Tokaj XVIII. sz.
Στην περίπτωση των György Csobán, János Erdélyi και István Kozma τίθεται το ερώτημα αν
πρόκεττατ για το ίδτο πρόσωπο. Στην περίπτωση των άλλων πιθανόν να επρόκειτο για συγγενείς
και απογόνους. Είναι αξιοσημείωτο ότι μετά την «εκδίωξη» υπάρχουν δύο στοιχεία που αφορούν
στους έλληνες εμπόρους. Ο ένας ήταν ο István Kozma και ο άλλος ο «τελευταίος Έλληνας του
Debrecen» o Márton Charis/Karis που είναι ο ίδιος με τον Márton Szerviczky. Ήδη αυτά τα λίγα
στοιχεία προκαλούν σκέψεις. Βεβαίως σε πολλές περιπτώσεις δεν πρέπει να φανταζόμαστε μία
πολυάριθμη ελληνική κοινότητα, αφού και η παρουσία μερικών εμπόρων μπορεί να αποδείξει τη
συνέχεια.
Ένα μέρος των Ελλήνων του Tokaj είχε σχέσεις με την τοπική καθολική εκκλησία, γεγονός
που υποστηρίζεται εν μέρει από τις σημειώσεις «graeci» στα ελληνοκαθολικά ληξιαρχικά βιβλία
διατηρημένα από το 1750. Άλλοι όμως (μην έχοντας δικό τους ναό) εκκλησιάζονταν στον
ορθόδοξο ναό του Eger. Ενίσχυσε την ορθοδοξία των τελευταίων η Ρωσική Επιτροπή Αγοραστών
Οίνου που εγκαταστάθηκε στην πόλη το 1733 και η οποία πέρα από τον οικονομικό της ρόλο
άσκησε σημαντική επίδραση και στα πολιτιστικά.
Οι Έλληνες του Tokaj αποτελούσαν πάντα ξεχωρτστή κοινότητα μέσα στην πόλη. Αυτό
πιστοποιείται και από την ονομασία τους ως «Ευγενής Κομπανία Ελλήνων του Tokaj» που δείχνει
καθαρά τη συνείδηση τους. Γτα το γεγονός αυτό το 1796 οι ίδιοι έγραψαν το εξής «Ηκομπανίαμας
δεν αποτελείται αποκλειστικά από τους λιγοστούς έλληνες κατοίκους του Tokaj, αλλά υπάρχουν και άλλα
μέλη που κατοικούν σε άλλα εκτός της πόλης αυτής μέρη.» Υπάρχει αναφορά περισσότερες φορές
στους επικεφαλής, λειτουργούς (1759, 1766) και ανώτατο λειτουργό (1796) της κομπανίας. Στο ίδιο
το απόσπασμα θεωρούμε σημανττκό να υπογραμμίσουμε δύο εκφράσεις: 1. «λιγοστούς Έλληνες» 2.
«σε άλλα εκτός της πόλης αυτής μέρη.» Τίθεται το ερώτημα Πόσοι ήταν στην πραγματικότητα και
πού αλλού κατοικούσαν αυτοί που ανήκαν στην κομπανία του Tokaj; Την απάντηση μας δίνουν οι
απογραφές σχετικά με τους Έλληνες. Πα δούμε παραδείγματος χάρτν την απογραφή του ορθόδοξου
ιερέα του 1785 που δίνει αναφορά για τους πιστούς και τις θυγατρικές εκκλησίες. Ο αριθμός των
σπττιών (νοικοκυριών) στο Tokaj ήταν 33. Από τους δύο τερείς, ο ένας ήταν ο ιερέας της Ρωσικής
Επιτροπής Αγοραστών Οίνου. Δεν φανερώνεται όμως πόσα σπίτια ανήκαν στα μέλη της Επιτροπής.
Οι θυγατρικές εκκλησίες χωρίζονται σε δύο περιοχές: τα Ριζοβούνια του Tokaj και η
περιοχή ανατολικά του Tisza. Οι θυγατρικές εκκλησίες των Ριζοβουνίων του Tokaj (οι αριθμοί
60