Görög Örökség Ελληνική Κληρονομιά - H-ellin.com

ΒΛΑΧΟΙ
Του Ανδρέα Σΐαμαΐόπουλου
Κατά γενική ομολογία η ερμηνεία της λέξεως Βλάχος είναι ο κιηνοιρόφος , ο ορεσίβιος
βοσκός, ο χωριάτης. Λέγοντας, όμως, όιι σιην καταγωγή κάποιος είναι Βλάχος εννοούμε τον
Λατινόφωνο , τον υπήκοο του ρωμαϊκού κράτους, που μίλαγε την λατινική γλώσσα και
συγκεκριμένα τον δίγλωσσο Έλληνα από την Θεσσαλία, την Ήπειρο, τη Μακεδονία και από τη
διασπορά. Στα Ελληνικά, λοιπόν, έχει επικρατήσει ο όρος Βλάχος (Αρωμάνος), ενώ στην Βλάχικη
διάλεκτο αποκαλείτατ Αρμάνος.
Εμφανίζονται διάφορες πιθανές ρίζες της λέξης Βλάχος οι οποίες είναι οι
εξής:
1.- Από την παλαιοσλαβική λέξη vlah που σημαίνει ξένος, αλλοεθνής, λατινόφωνο ς
2.-Από την Γερμαντκή λέξη Walechen που επίσης σημαίνει ξένος, λατινόφωνος
3.-Από τον αιγυπτιακό όρο Τελάχ (αγρότης), αυτός δηλαδή που ασχολείται με γεωργικές
εργασίες
4.-Από την λέξη Volcae , κέλτικη φυλή η οποία συνόρευε με τα γερμανικά φύλα, και με
αυτό το όνομα οι Γερμανοί αποκαλούσαν οποιονδήποτε λατινόφωνο.
5.-Από την αρχατοελληνική λέξη Βληχή, που φανερώνει ότι ίσως ότι η λέξη Βλάχος Βλάχα
είναι μια εξέλιξη της αρχαιοελληνικής δωρικής διαλέκτου.
Έτσι ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ότι οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τη λέξη Βλάχος
2500 χρόνια πριν. Οι Βλάχοι που έτρεφαν πρόβατα μετανάστευσαν από την Νότια Ελλάδα προς τον
Βορρά και πήραν μαζί τους τον όρο, καθώς η πιθανότητα να ήρθε ακριβώς η ίδια λέξη από αλλού
δεν έχει βάση.
Η εκλατινισμός των λαών κατά την εξάπλωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας είναι ιστορικά
αποδεδειγμένος και από αυτό το σημείο αρχίζει η ιστορία των Βλάχων.
Είναι γνωστό, από πολλές μελέτες, ότι το λατινόφωνο ιδίωμα των Βλάχων χρονολογείται
από τον 3 ον αιώνα π.Χ. Αντίθετα, στην Δακία- παλαιή ονομασία της Ρουμανίας- η λατινική
διαδόθηκε 5 αιώνες μετά, δηλαδή το 2 ον αιώνα μ.Χ. Μάλιστα, οι Ρουμάνοι χάνουν τελείως την
μητρική τους
γλώσσα, την δακική, σε αντίθεση με τους Έλληνες που διατηρούν την ελληνική γλώσσα ως κύρια
και τα βλάχτκα ως μία δευτερεύουσα γλώσσα μόνο στην οικογένεια.
Η ομοιότητα στις δύο γλώσσες οφείλεται στην άνοδο τον λατινόφωνων από τον Νότο προς
τον Βορρά, στην σημερινή Ρουμανία, κατά την δτάρκεια της Βυζαντινής και της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας. Δηλαδή, Οτ Βλάχοι Έλληνες λαττνόφωνοι δεν κατέρχονται, αλλά ανέρχονται στην
Δακία.
Μετά την κατάκτηση από τους Ρωμαίους της Μακεδονίας το 167 π.Χ. ο ντόπιος
ελληνισμός χρησιμοποιείται σε δημόσιες θέσεις, καθώς και στην φρούρηση των συνόρων από τους
βόρετους εισβολείς .
Οι Ρωμαίοι, έχοντας μεγάλο θαυμασμό στον πολυδύναμο μακεδοντκό στρατό
στρατολογούν μισθοφόρους για την διατήρηση της τάξης στην περιοχή και της ελεύθερης
επικοινωνίας στους δρόμους και προπαντός σττς διαβάσεις των βουνών. Έτσι εφαρμόζουν το
σύστημα των κλει-σουροφυλάκων στους οδτκούς άξονες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Είναι δε αξιοπρόσεκτο ότι όλες οι εγκαταστάσεις των Βλάχων βρίσκονται στην οροσειρά
της Πίνδου και στον Βαρνούντα. Έτσι συμπεραίνεται ότι η διαμόρφωση του λαού των Βλάχων
προήλθε από τις φρουρές των δρόμων ττς οποίες εγκατέστησαν οι Ρωμαίοι στην Πίνδο.
Η γλώσσα των Ρωμαίων λεγεωνάριων εξαπλώνεται από την Ουαλία και την Ιβηρική
χερσόνησο μέχρι τα βαλκάνια και την Αίγυπτο. Αυτές οι περιοχές δέχονται τους επόμενους ατώνες
επιδρομές από Σλάβους, Γερμανούς , Αραβες και εισάγουν στις γλώσσες τους νέες λέξεις.
Ττάνουμε, λοτπόν, στην διαμόρφωση των σύγχρονων γλωσσών όπως η τταλική, η ισπανική, η
γαλλική, η πορτογαλική, η ελβετική, η ρουμάνικη και η αρωμανική.
Η εκλατινισμός των πληθυσμών της Βαλκανικής διαρκεί από το 167 π.Χ. μέχρι το 397 μ.Χ.
δηλαδή μέχρι την εποχή του διαχωρισμού του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους από το Δυτικό.
Παρέμετναν δε τα
141