1rzZ1XN

4. AdJetiboa
Batzutan, -ren eta -ko, biak, ager daitezke. Horrek, nonna1ki, izenlagunaren
eta izenaren arteko erlazioa bi eratara ikus daitekeela esan nahi du:
(710) (a) ElXeko jabca = etxcan dagocnjabea
(b) ElXearen jabea = etxcak duen jabea (hots; etxeak badu jabea)
(e) Elizako isiltasuna = clizan egoten / izaten den isiltasuna. (Reraz, eliza
leku batda)
(d) Elizaren isiltasuna =eliza isilik dago. Eliza, erakunde gisa ulertuz
(e) Alkandorako batoia = alkandoran dagoen batoia
(f) Alkandorako poltsikoa=alkandoran dagoen poltsikoa
(g) Alkandoraren barrena = (hots: alkandorak bere parteen artean barrena ere
bOOu)
4.4. Aposizioa
Adjetiboak lagun daraman izenaren zernolakoa adierazten duela badakigu.
Hori da, hain zuzen, adjetiboaren zeregina. Baina askotan izen sintagma batean
adjetiboak egin behar lukeen papera aposizioan doala esan ohi dugun izen
batek, edo beste izen sintagma batek egiten duo Adibidez:
(711) (a) Axular, gure idazle handiak, idatzi zuen bezala...
(b) Larrai\aga irakaslcak bcstela csan omen du
4.4.1. Aposizio ez-murrizgarriak
Goiko bi perpaus hauek erakusten dizkigute, hain zuzen, bi aposizio mota
nagusienak. Lehenbizikoan, izen sintagma bat dugu: Axular eta ondoren, beste
izen sintagma bat, aurrekoaren erreferentzia bera duena, baina ezaugarri
berriren bat adierazten diguna. Lehenbiziko honi aposizio ez-murrizgarria
deituko diogu. Hauetan, gehienetan, eten bat gertatzen da bi izen sintagmen
artean. Hona hemen beste zenbait adibide:
(712) (a) Gasteizen, Euskadiko hiriburuan, taberna gehiegi dago
(b) Pellok, atzo aipatu nizun lagunak, andregaia utzi egin du
Hauetan, bistan da, Gasteiz eta Pello-ren ondoren datorren sintagmaren
erreferentzia Gasteiz eta Pello bera dira. Hori, honako hau esatea bezala izango
litzateke, hots:
203