1rzZ1XN

4. Adjetiboa
Dena den, jaun, andre eta antzekoak erabiltzen ditugunean bigarren motako
aposizioa dugula dirudi.
Lehen motako aposizioan lehenbiziko izen sintagmak erreferentzia zehaztua
izan ohi du gehienetan. Horregatik, oso normala da izen berezi bat aurkitzea
lehenbizi edo izen sintagma mugatua izatea.
4.4.3. Aposizioan doazen elementuez
Gaur egun zenbaitek ahaztuxea dutela dirudien zerbaitez ohartu behar dllgu.
Gorago jarri ditllgun adibideen arabera, euskaraz ordena normala honako hau
da: deitura + izen arrunta. Esan nahi baita:
(718) (a) ¡GONE arraindegia cta ez, *Arraindcgi IGONE
• (b) JAKINTZA liburudenda cta ez, *Liburudenda JAKINTZA
Bestalde, horrelakoetan, denda edo taberna baten izena, adibidez,
nagusiaren izena bera bada, honela esan daíteke:
(719) (a) Igoneren arraindegia
(b) Antonen taberna
Eta horrenbestez, taberna edo arraindegia ízen arruntak ere izkutarazí
ditzakegu eta honako hauek esan:
(720) (a) Igonerenean oso arrain freskoa izaten dute
(b) AntoneneLik atera garencan istripu bat izan dugu
Noski, honek ez du balio etxe baten (denda, nahíz taberna) izena pertsona
izena ez denerako. Ez dugll esaten:
(721) (a) *Arrantzalccncan
(b) *BcLi alaiarcncan
4.4.4. san, santa, saindu
Saindu adjetiboa nahiz izena izan daiteke. Horregatik, aposizio madura ere
ager daiteke, izena denean. Horrela, saindu adjetibo normal bat da kasu
honetan:
205