Download hier het complete rapport. - EduDivers

steeds gewoner, nooit gewoon
ren hebben hun medewerking verleend (o.a. Homojongerenplatform, Expreszo, coc,
FemFusion, Pann, lnbi, Schorer, bimeiden.nl). Ook hebben we allerlei lokale, kleinere
en specifieke organisaties en netwerken benaderd, zoals Stichting Nafar, Different,
chjc, 18min.eu en ContrariO. Sommige organisaties en websites richten zich uitsluitend
op jongens of meisjes, andere op beide. Opvallend is dat er voor biseksuele meisjes een
drukbezochte specifieke website is, terwijl er geen goedbezochte equivalent bestaat voor
biseksuele jongens.
Ten tweede is er geworven via websites en netwerksites (Hyves) voor jongeren in het
algemeen, zoals Sense, FunX, Kaboem en meiden.startpagina.nl. Via deze algemene jongerenkanalen
hoopten we ook meiden en jongens te bereiken die twijfelen, niet openlijk
uitkomen voor hun seksuele voorkeur, of niet op homospecifieke websites kijken.
Ten derde is er ook offline geworven. Een wervingsteam van enkele meiden en jongens
heeft op feesten en evenementen voor homo-, lesbische en biseksuele jongeren flyers en
pakjes kauwgom verspreid en jongeren daarbij geïnformeerd over het onderzoek (o.a.
op Pann-feesten, Lavelöss, Roze Kermis, Roze Zaterdag, Gay Palace, Flirtation, enSuite
en KissKissClub). Verder zijn er flyers opgestuurd naar diverse uitgaansgelegenheden,
homojongerenorganisaties en alle Jong & Out-afdelingen van het coc. Van de jongeren
die op feesten en evenementen zijn benaderd, bleek dat een deel al via onlinekanalen
kennis had genomen van het onderzoek en de vragenlijst al had ingevuld.
Ten slotte is er via diverse netwerken van de onderzoekers een oproep per e-mail gedaan
om aandacht op het onderzoek te vestigen.
De aankondiging was steeds gericht op jongeren die gevoelens hebben voor mensen
van hetzelfde geslacht. Termen als ‘homo’, ‘lesbisch’ en ‘biseksueel’ zijn vermeden om
ook de jongeren aan te spreken die zich (nog) niet identificeren met deze labels of die
twijfelen over hun seksuele voorkeur. Er is niet gerefereerd aan het hebben van negatieve
ervaringen om te voorkomen dat de groep deelnemers aan het onderzoek vooral
een afspiegeling zou worden van homojongeren die veel homonegativiteit ervaren. De
formulering van de teksten in de aankondiging en op de website was op jongeren toegespitst.
Het taalgebruik was informeel en eenvoudig, zodat taal geen belemmering zou
vormen.
De werving via onlinekanalen heeft veruit de meeste respondenten opgeleverd (tabel
7.1). Bijna acht op de tien jongeren die aan het onderzoek hebben deelgenomen, zijn
via online kanalen bereikt. Terwijl de werving via feesten en evenementen actiever en
gerichter is dan via internet, levert dit minder respondenten op dan via onlinekanalen.
Dit was te verwachten. Immers, nagenoeg alle jongeren in Nederland hebben toegang
tot internet en maken hiervan regelmatig gebruik (Duimel en De Haan 2007), maar niet
alle homojongeren gaan naar homofeesten en -evenementen. Bovendien vereist deelname
aan het onderzoek voor de laatste groep een extra stap. De jongeren die online zijn
geworven, konden vanaf de online oproep doorklikken naar de vragenlijst, terwijl jongeren
die bereikt zijn door het wervingsteam op een later moment naar de website van de
online vragenlijst moesten gaan.
Het is gebleken dat de gekozen wervingskanalen in enkele opzichten andere groepen
jongeren hebben aangetrokken. Vooral de jongeren die zijn geworven via een online
algemeen jongerenkanaal (niet homospecifiek), onderscheiden zich in een aantal
124