Download hier het complete rapport. - EduDivers

als er ma ar niet openlijk over gesproken wordt
houding van allochtonen tegenover (homo)seksualiteit. Van een stevige en brede aanpak
zoals seksuele lessen op school schrikt de overheid terug.
Tevens blijkt uit ons kleinschalig onderzoek dat er ondanks een grote inzet van verschillende
kanten – zoals vanuit overheden – weinig beweging zit rond homoseksualiteit
onder Turkse Nederlanders. De problemen die js schetste op de studiedag van het jac
in 1988 of die Haagse Yilmaz van Culture Shock signaleerde in 1994 bestaan nog steeds.
Turken vormen in Nederland een gesloten gemeenschap waar negatieve oordelen over
homoseks en gender voortbestaan, waar spreken over zulke thema’s een taboe blijft en
waar uit de kast komen nog steeds een risico is, meer voor jongens dan voor meisjes, die
op hun beurt nauwelijks de kans krijgen zich homo- of heteroseksueel te uiten. Er zijn
misschien succesvolle Turkse roze feesten, maar acceptatie van homo’s, lesbo’s of ook
homoseksualiteit onder hetero’s is nog ver weg. Er zijn steeds entrepreneurs in homoemancipatie
die de lof zingen van de gemaakte vooruitgang, maar de veronderstelde
verbeteringen vallen niet vast te stellen, terwijl een tegenbeweging zoals onvrede van
Turkse Nederlanders met ontwikkelingen in Nederland, ook rond (homo)seksualiteit,
niet valt weg te vlakken.
Noot
1 Het ging om de Federatie van Alevitische Gemeenschap Nederland (hakder), de Federatie van
Democratische Sociale Verenigingen (dsdf), Turkse Vrouwen Vereniging Nederland (htkb), de Fede-
ratie van Turkse Sport en Cultuur in Nederland (htskf), de Unie voor de Turkse Democraten (uetd)
en de Samenwerkende Turkse Organisaties Overijssel (sto).
303