Download hier het complete rapport. - EduDivers

psychisch welbevinden en zelfacceptatie van homojongeren
In de gesprekken met homojongeren werd bovendien duidelijk dat vooral sommige
jongens zich stoorden aan de reputatie van homomannen als overdreven vrouwelijk.
Waarschijnlijk heeft de ergernis die vrouwelijkheid bij mannen veroorzaakt in de heteroseksuele
populatie (Herek 2000) hier ook mee te maken. Als gevolg van deze reputatie
deed een aantal jongens die geïnterviewd zijn moeite om dit beeld van de ‘nicht’ verre
van zich te houden. Sommigen gingen hierin zelfs zo ver dat ze andere jongens corrigeerden
wanneer ze zich te ‘nichterig’ gedroegen. Zo vertelde een jongen van 19 jaar:
Respondent: Mensen die vrouwelijk zijn, die zo op de Gay Pride staan in een travestietenpak of
zo [...]. En ik weet niet precies wat het is, maar het zijn geen pure personen in mijn ogen [...].
Interviewer: Is het nep in jouw ogen?
Respondent: Ja heel nep. Ik kan er niet tegen zelfs, ik kan er heel boos om worden als ik het
zie. [...] En het is al een paar keer gebeurd dat ik een paar jongens daar op aangesproken heb.
Je hebt er een paar tussen zitten die gewoon echt vrouwelijker zijn, en daarvan denk ik ja dat
ben jij. Maar ik had er ook eentje die aan kwam lopen, die was 13, ‘ik heb een Louis Vuittonhandtas’
... maar zo overdreven, bah, ik heb hem teruggeroepen, ik zeg jongen, dit ben jij niet,
ga kijken wie jij bent, maar dit is [naam van de kennis van de respondent] niet. [...] Ik spreek
wel mensen erop aan, omdat het gewoon geen echte personen waren.
10.4 ‘Spiegel aan de wand.’ Hoe zien homojongeren zichzelf?
Tijdens de adolescentie staat de ontwikkeling van identiteit en persoonlijkheid centraal.
Uit onderzoek van Felten et al. (2009) (zie hoofdstuk 3) en de Inspectie van het Onderwijs
(2009b) kwam naar voren dat het zeer belangrijk is voor jongeren om ‘zichzelf te
zijn’. Deze doelstelling legt tegelijkertijd een tegenstelling bloot in de levensfase van
adolescenten, omdat hun identiteit en persoonlijkheid juist nog in beweging is. Door de
bewustwording van hun seksuele voorkeur worden homojongeren voor vraagstukken
geplaatst ten aanzien van hun zelfbeeld (Bohan 1996). Een van de belangrijkste manieren
waarop jongeren iets leren over zichzelf en over wie zij zijn, is door zichzelf te vergelijken
met anderen (Meyer 2003). Doordat de ontwikkeling van de seksuele voorkeur
van homojongeren afwijkt van de norm ten aanzien van seksualiteit, liggen hier voor
homojongeren uitdagingen om hun identiteitsontwikkeling desondanks met positieve
uitkomsten te doorlopen.
Om te onderzoeken hoe homojongeren zichzelf waarderen, zijn hen tien stellingen
voorgelegd. Enkele voorbeelden hiervan zijn: ‘Soms denk ik dat ik nergens goed voor
ben’, ‘Ik heb het gevoel dat ik een aantal goede eigenschappen heb’, ‘Ik heb niet veel om
trots op te zijn’. Uitgaande van de norm zoals vastgesteld door Rosenberg (1979) heeft
een klein deel van de homojongeren een lage zelfwaardering, namelijk 5%. Meisjes hebben
een lager zelfbeeld dan jongens. Deze sekseverschillen zijn ook gevonden in onderzoek
onder heterojongeren (Van de Looij-Janssen 2003). Opvallend veel homojongeren
(ongeveer 38%) zijn het eens met de stelling dat zij meer zelfrespect zouden willen (tabel
10.5). Dit zou te maken kunnen hebben met de nadruk die jongeren leggen op het jezelf
‘moeten’ zijn, terwijl jongeren niet altijd (volledig) open zijn over hun seksuele voorkeur
naar anderen toe. Verder valt op dat tamelijk veel homojongeren zichzelf nutteloos
voelen (ongeveer 36%). Relatief veel jongeren geven bovendien aan dat ze vinden dat ze
183