Download hier het complete rapport. - EduDivers

gewoon homo (kunnen) zijn?
Na een aantal jaren dit beleid te hebben uitgevoerd zou in 2010 gerapporteerd moeten
worden over de voortgang van het emancipatieproces. Met deze publicatie vervult het
scp die taak. De vraag die hier centraal staat, is hoe het is gesteld met de acceptatie
van homoseksualiteit in Nederland. Op verzoek van de minister wordt zowel aandacht
besteed aan ontwikkelingen in de bevolking in zijn totaliteit, als gekeken naar specifieke
groepen. Wat dat laatste betreft is op uitdrukkelijk verzoek van de minister een uitgebreid
onderzoek gedaan onder homoseksuele jongens en lesbische meiden.
1.3 Monitoring van de sociale acceptatie van homoseksualiteit
Om een breed beeld te kunnen geven van de (ontwikkeling van de) acceptatie van homoseksualiteit
in Nederland zijn verschillende deelstudies uitgevoerd. De eerste gaat over
de houding van de Nederlandse bevolking (mede in vergelijking tot die in andere landen)
en over de houding van heterojongeren. De tweede betreft de ervaringen van homoseksuele
mannen en vrouwen zelf: in hoeverre voelen zij zich geaccepteerd en in welke
mate maken zij negatieve voorvallen mee vanwege hun seksuele voorkeur? De aandacht
is allereerst gericht op volwassenen; jongeren die zich aangetrokken voelen tot de eigen
sekse komen uitgebreid aan bod in de derde deelstudie. De vierde deelstudie ten slotte
betreft de ontwikkelingen in de houding tegenover en de omgang met homoseksualiteit
in een vijftal minderheidsgroeperingen in Nederland: orthodox protestanten,
Surinaamse, Marokkaanse, Turkse en Chinese Nederlanders. Er is gebruikgemaakt van
verschillende soorten bronnen. Behalve om literatuurstudie gaat het vooral om gegevens
die afkomstig zijn uit kwantitatieve en kwalitatieve onderzoeken. Die onderzoeken
zullen hierna nog kort worden toegelicht.
Informatie over de houding van de Nederlandse bevolking
Hoe denken Nederlanders over homoseksualiteit? Om dat in kaart te brengen, maken
we gebruik van enkele grootschalige, representatieve surveys. Sommige daarvan betreffen
periodieke enquêtes, waardoor het mogelijk is om trends in de tijd te schetsen.
Een kanttekening bij die enquêtes is dat niet-westerse migranten vaak niet goed zijn
vertegenwoordigd, terwijl bekend is dat in die kringen vaak relatief veel mensen moeite
hebben met homoseksualiteit. De informatie over etnische minderheden halen we daarom
uit een andere (specifieke minderheden)enquête. Welke surveys worden gebruikt,
zal steeds kort worden vermeld, maar voor meer uitgebreide informatie verwijzen wij de
lezer naar de website van het scp.
Nadat in hoofdstuk 2 aldus een cijfermatig beeld is geschetst, volgt in hoofdstuk 3 een
meer verdiepende studie naar de houding van heterojongeren. Daarbij is gebruikgemaakt
van interviews. Ruim 40 heterojongeren zijn geïnterviewd om zicht te krijgen
op de factoren die met name relevant zijn voor het vergroten van de acceptatie van
homo- en biseksualiteit bij jongeren. Het is geen representatief onderzoek, op basis
waarvan generaliseerbare uitspraken mogelijk zijn over heterojongeren in Nederland. Er
is daarentegen juist gekozen voor een diverse groep respondenten. Op die manier wordt
informatie verkregen over de uiteenlopende motieven en opvattingen van jongeren, die
acceptatie van homoseksualiteit in de weg staan of juist mogelijk maken.
27