Download hier het complete rapport. - EduDivers

na asten
niet leidt tot ‘exorcisme’, healings of ‘bevrijdingspastoraat’ heeft het belangrijke gevolgen,
want ‘mensen met homogevoelens’ hebben, zo beschouwd, eigenlijk pas recht van
spreken zodra die gevoelens zijn verdwenen of ‘verbleekt’. In evangelische en pinksterkerken,
waar in vele tongen wordt gesproken, komen homoseksuele gelovigen moeilijk
aan het woord. De enige goede homo’s of lesbo’s zijn de beschaamde en berouwvolle,
die bereid zijn te ‘verbleken’. Dat is niet wat je verwacht in een kleurrijke gemeenschap,
waar de leden vaak niet wit, en hun kousen zelden zwart zijn.
Zorgelijk is bovendien dat sommige bevindelijk-gereformeerden en evangelischen (zelfs
in de pkn) homoseksualiteit en homo-emancipatie rechtstreeks in verband brengen met
de duivel en diens trawanten. Dat beperkt de mogelijkheden van de overheid (laat staan
de homobeweging) om verandering te bevorderen: in de ogen van sommige gelovigen
kan zij geen goed meer doen. Dat wil niet zeggen dat ze het dan maar moet laten, maar
dat haar inspanningen gericht moeten zijn op het faciliteren van aandrang van binnenuit.
Nu reeds leidt dat tot verandering, al erkent men dat niet. Zoals we zagen, zegt een
aanzienlijk deel van de bevindelijk-gereformeerden de afgelopen jaren van mening te
zijn veranderd, maar naar eigen zeggen enkel als gevolg van gesprekken met mensen in
hun omgeving. Zouden die gesprekken niet iets te maken hebben gehad met het overheidsbeleid
– en met de manier waarop ContrariO, RefoAnders of Different (met steun
van de overheid) homoseksualiteit hoorbaar en zichtbaar hebben gemaakt? 27
In vergelijking met hun soortgenoten in (andere) etnische minderheden hebben homo’s
en lesbo’s in behoudend-protestantse kring een belangrijk voordeel: in hun gemeenschap
wordt eerlijkheid hoger gewaardeerd dan discretie. Van dat gegeven kunnen
ze gebruikmaken, door zich zichtbaar of althans hoorbaar te maken en daarmee van
binnenuit aan te dringen op verdere aanvaarding.
Noten
1 De Rooms-katholieke Kerk laten we geheel buiten beschouwing, evenals Jehova’s getuigen, mormonen
en dergelijke. Met ‘behoudend’ en ‘rechts’ bedoelen we geloofsopvattingen, met name over de
historiciteit en het gezag van de bijbel en de belijdenisgeschriften.
2 Mainline protestant is een in de vs gebruikelijke aanduiding van protestantse kerkgenootschappen
naast de fundamentalist/evangelical en de historically black churches.
3 De term ‘kerkgenootschappen’, die rond 1800 werd gemunt, wordt door sommige protestanten
als krenkend ervaren (Bos 1999: 101-103). Hij wordt hier gebruikt ter aanduiding van landelijke (of
althans: bovenlokale) kerkverbanden. De term ‘Kerk’ is daartoe minder geschikt, daar hij ook wordt
gebruikt ter aanduiding van de plaatselijke geloofsgemeenschap, oftewel ‘gemeente’. In dit hoofdstuk
(alsook in Bos 2010) gaan we voorbij aan de discussie over homoseksualiteit in het (behoudend)
protestantse onderwijs. Zie daarover onder meer de Visienota (homo)seksualiteit (2008) van de Vereniging
voor Gereformeerd Schoolonderwijs.
4 In deze naam betekent ‘evangelisch’, net als in het Duits, zoveel als ‘protestants’.
5 In het vervolg spreken we van ‘GerGem’: een algemene, losse aanduiding van alle Gereformeerde Gemeenten,
al dan niet ‘Oud’, ‘in Nederland’ dan wel ‘in Nederland en Noord-Amerika’, en al dan niet ‘buiten
verband’. De verschillen tussen deze denominaties laten we rusten, al zijn er aanwijzingen (Oomen et
al. 2009) dat vooral in de Oud-Gereformeerde Gemeenten homoseksualiteit heel moeilijk ligt.
241