Download hier het complete rapport. - EduDivers

steeds gewoner, nooit gewoon
8 Ook Vuylsteke (2008) interviewde homo’s van Marokkaanse komaf, maar deze waren allen woon-
achtig in België. Dat geldt overigens ook voor een van de respondenten in El Kaka en Kursun (2002),
namelijk Sidi.
9 Aldus Jihan. Ook als vrouwen wél opening van zaken geven, zou dat gevaar (of verstoting) overigens
dreigen.
10 Zo zegt Jamal: ‘God heeft het verboden, wat welke stichting of persoon ook zegt.’
11 Zo zeg Latifa: ‘Ik schaam me voor Allah, ik schaam me om Hem als lesbienne te aanbidden.’
12 ‘Ik denk niet dat Allah wil dat ik mijn homoseksualiteit onderdruk, want dan zou ik mezelf niet zijn.’
(Latifa) ‘Ik kan mijn geaardheid niet onderdrukken en dat weet Allah ook.’ (Souad) ‘Ik ben gevlucht
[...] en Allah zou mijn keuze alleen maar toejuichen.’ (Miloeda) ‘Volgens mij wil de islam dat ook, dat
je toegeeft aan je gevoelens, dat je jezelf bent en je gelukkig voelt.’ (Mimoun) ‘[...] Allah wil dat de
mens gelukkig is [...] en dat kan alleen als ik mijn geaardheid niet verloochen...’ (Jihan)
13 Volgens Westermarck (1926, vol. I: 198, geciteerd in Eppink 1977: 126) was het ‘[...] a common belief
among the Arabic-speaking mountainers of Northern Morocco that a boy cannot learn the Koran
well unless a scribe commits pederasty with him.’
14 Ook wel geschreven als zemel, zamel, zâmel of zamell. De herkomst van het woord is niet geheel duidelijk.
Op het eerste gezicht lijkt het afgeleid van het klassiek Arabische werkwoord zâmala (derde vorm
van z-m-l: ‘gezelschap houden, begeleiden, vergezellen’) en het daarmee samenhangende zelfstandig
naamwoord zamîl: ‘collega’, ‘ambtgenoot’, ‘klasgenoot’, ‘schoolvriend’ (Hoogland et al. 2003a:
402; zie ook Harrel et al. 1966: 225). Wehr (1980: 382) geeft bovendien de betekenis ‘accomplice’
(medeplichtige). Waarschijnlijk moet de herkomst van zeml echter elders worden gezocht. In zijn
woordenboek van Marazig, een Zuid-Tunesisch dialect, noemt Boris (1958: 251) het werkwoord zammal
(de tweede vorm van z-m-l), dat hij vertaalt als ‘porter sur le dos, porter de toute manière’ (op de
rug dragen, alle manieren van dragen). Zâmel vertaalt hij als ‘chameau de charge’ (vrachtkameel) en,
kennelijk daarvan afgeleid, ‘imbécile’. Ook het Algerijns- en Tunesisch-Arabische woordenboek van
Beaussier en Ben Cheneb (1958: 441) wijst in die richting: naast zâml (‘pédéraste passif’, enz.) vermeldt
het de vrouwelijke vorm zâmla: ‘bête de somme et charge qu’elle porte’ (lastdier en de vracht die het
draagt). Zeml zinspeelt dus niet zozeer op ‘gezelschap’, ‘kameraadschap’ of ‘collegialiteit’ (en dus
gelijkwaardigheid) als wel op ‘dienstbaarheid’ of ‘ondergeschiktheid’ – in het bijzonder door iets of
iemand ‘op je rug’ toe te laten. Die betekenis van z-m-l (maar dan zonder seksuele bijklank) is ook
aanwijsbaar in de standaard Arabische uitdrukking muhammalan wa muzammalan: ‘bepakt en bezakt’
(Hoogland et al. 2003a: 402)
15 Van Mol (1983) vertaalt zâmel (meervoud: zwâmel) als ‘passieve pederast’, wellicht in navolging van
Beaussier en Ben Cheneb (1958: 441), die het vertalen als ‘bardache, mignon, Cynède imberbe, pédéraste
passif’. Eppink (1977: 111) omschrijft het als ‘[...] óf iemand die gedwongen wordt, of iemand die
zelf toestaat “beslapen” te worden – eventueel voor geld.’ Westermarck (1926, vol. I: 483, geciteerd
in Eppink 1977: 128) noemt z-zámel in één adem met m-mfsûd: ‘boy prostitute’ (fâsid betekent ‘slecht’,
‘verrot’, ‘verdorven’, enz.).
16 Aldus ms. Eppink (1977: 115) wijst erop dat een man die handig is in het versieren van jongens ‘met
goedmoedige plagerij’ wordt aangeduid als sahsâh (op p. 127 gespeld als sahšâh), terwijl een man die
de ondergeschikte rol speelt, wordt uitgescholden voor hássas oftewel ‘ouwe zemell’ (vgl. Westermarck
1926, vol. I: 483).
284