Download hier het complete rapport. - EduDivers

steeds gewoner, nooit gewoon
Ook de twee meest uitgesproken evangelische respondenten bespeuren dat mensen
door de kennismaking met homo´s van vlees en bloed van mening veranderen, maar
zij waarderen dat heel anders. Volgens hen leidt het ertoe dat mensen in hun omgeving
slappe knieën krijgen:
Mensen gaan om, als het dichtbij komt. [...] Dan ben je geneigd het goed te praten. (js)
Zodra iemand in zijn persoonlijke levenssfeer iemand kent die homo is, verandert zijn mening.
[...] Aan de ene kant is dat lovenswaardig, want het gaat altijd om gezichten, om mensen.
[...] Maar aan de andere kant denk ik: als jij als christen echt gelooft dat de bijbel Gods Woord
is, wil je dan buigen voor God of voor de publieke opinie? Wat is nou belangrijker? De eerste
christenen waren erg tegendraads, die gingen voor de leeuwen. Durven we dat überhaupt nog
[...]? [Interviewer: Wat gebeurt er dan, als je voor de leeuwen gaat?] Nou, dan staan er in de
krant allemaal heel lelijke dingen over je geschreven. (ds)
13.7.5 Invloed van binnenuit of van buitenaf?
Respondenten loven unaniem de bijdrage van christelijke homo-organisaties als Refo-
Anders en, vooral, ContrariO – al vinden evangelischen het bedenkelijk dat de laatste
vereniging zich niet uitspreekt tegen vrijen (‘praktiseren’). Veel respondenten zijn
echter negatief over het overheidsbeleid, dat te weinig rekening zou houden met gewetensbezwaren,
en over de seculiere homobeweging, i.c. het coc. Dat zou namelijk een
karikaturaal beeld schetsen van behoudende christenen, en hun te weinig ruimte geven
om op hun eigen manier om te gaan met homoseksualiteit:
Mensen die niet gelovig zijn, interesseert het geen bal of wij nou geloven in de wederopstanding
van Christus. [...] Maar voor seksualiteit ligt dat natuurlijk anders. Mensen die niet
gelovig zijn, weten dat het gewoon een hot item voor ons is, en dan probeert men maar om het
toch aan ons op te leggen. [...] Dat is net als met Asterix en Obelix: er was nog één klein dorpje
in Frankrijk dat niet voor de Romeinen had gebogen... (jah)
Het emancipatiestreven van de (seculiere) homobeweging (en van de overheid) wordt
kennelijk ervaren als inmenging van een vreemde mogendheid in binnenlandse aangelegenheden,
dus als grensoverschrijding. Dat zet weleens kwaad bloed:
Als niet-religieuze organisaties zich gaan bemoeien met wat er in de kerk gebeurt, kunnen
mensen van de kerk zoiets hebben van: ‘Waar bemoeien jullie je mee?’ En dat is de naam die
het coc nogal heeft gekregen. (md)
Het coc begrijpt niet wat er speelt binnen de christelijke gemeenten. Het beeld dat zij van
homo-emancipatie hebben, werkt juist averechts onder christenen. [...] Het coc is uitgesproken
antichristelijk. Ze hebben een slechte reputatie binnen de christelijke gemeenten. (sc)
Dus het nadeel van coc is hun agressie en hun oorlog tegen iedereen die anders denkt. [...]
Terwijl ik nog steeds denk dat het niet echt Gods bedoeling kan zijn. Het is ook ingewikkeld met
de voortplanting en al dat soort dingen meer. Ik ben toch blij dat niet iedereen zo is, anders zou
het een soort puzzel worden. (ds)
234