2 - Kabbalah Arizal

םלוסה לא ךרדב - Badérech el-haSoelám – Op weg naar de Ladder
Les 11
Kabbala moet je niet met je hoofd leren, want het heeft niets met het aardse verstand te
maken. Als je dat wel doet dan raak je vermoeid. Je overwint je lichaam als je ook ’s nachts
leert. Je kan geestelijk, niet slapend rijk worden. Als je ’s nachts niet opstaat, dan blijft alles
wat je leert bovenbouw, want je lichaam blijft de baas. En de hele bedoeling is dat wij ons
lichaam overwinnen. Het lichaam betekent de wens om te ontvangen. Het lijkt totaal
onlogisch, maar tegen al je verstand in moet je de strijd aangaan, zodat je lichaam niet de baas
is. Je zal bemerken dat je dan niet vermoeid raakt, want vermoeidheid komt enkel door je
koppie dat de baas wilt spelen, en zich niet over wilt geven aan het hogere. Hoe meer je je
lichaam - je wens om te ontvangen - overwint, hoe minder kracht hij krijgt. Ga echter nooit de
discussie aan met je verstand, de slang, want je verliest altijd. Ook Adam heeft verloren
omdat hij met zijn verstand heeft gesproken. In elke generatie is degene die met zijn verstand
praat de verliezer, ondanks dat hij misschien de hele wereld verovert. Onthoud dit.
Je lichaam vreet je op, en zorgt dat je berust in wat je bent, maar hoeveel dagen hebben wij in
het leven?
Het eindpunt van het leren van kabbala is gadloet. Als je begint met de studie van kabbala
moet je voorzichtig zij,n omdat je nog geen kracht hebt. Je hebt veel meegemaakt, zonden
gepleegd en daar is niets verkeerds aan, als je nu aan jezelf gaat werken. Kabbala vereist
zelfdiscipline, afhankelijk van jouw eigen structuur. Geen twee mensen in het heelal en op de
aarde hebben dezelfde correctie nodig. Iedereen heeft zijn eigen pakket. Dus eerst
voorzichtigheid, je gaat hier en daar wat minder doen; dat leidt je niet tot je einddoel. En dan
ga je vrezen, G’ds vrezen, opbouwend vrezen, dat je zegt dat je niet egoïstisch mag
ontvangen. Het einddoel is dat je zo’n kracht ontvangt, zo’n verzekering van binnen, dat je
van niets en niemand in de wereld bang bent of wordt. Je hebt dan eenheid met het eeuwige
leven verkregen en kan niet verstoord worden. Dat is het doel. Werk eraan, maar wees
voorzichtig. Er bestaat in het geestelijke geen competitie. Voel je competitie dan ben je niet
met het geestelijke bezig. De enige ‘competitie’ zal binnen jezelf zijn: ‘Hoe kan ik nog meer
geven’. Iedereen hier in de groep werkt individueel, iedereen werkt voor zichzelf en daardoor
helpen wij elkaar.
Pagina 3, giemel, 2 e kolom (=linker kolom), laatste alinea:
In deze paragraaf hebben we het over de 5 taaie bladeren gehad, die de lelie omringen. Zij
vormen masach, weerstand-biedende kracht, waarbij nog geen kracht is om het licht te
weerkaatsen. Weerkaatsen betekent dat je kracht hebt om iets binnen te krijgen.
En dat is wat geschreven staat, vijf poorten enzovoorts, beker van redding: dus in de tijd
van gadloet, grote toestand תולדגה תעב ונייה : תועושי סוכ 'וכו
ןיערת שמח , ש"
זו , waarbij vijf
taaie bloembladeren die geworden zijn tot vijf gvoerot, dan worden zij beschouwd als
vijf poorten, die zijn poorten die open zijn om te ontvangen vijf lichten van genade van
directe licht. En dan worden zij genoemd reddingen, om die reden. En dan heet de
noekwa de naam komt altijd overeen met de krachten. In het geestelijke, in de ware realiteit,
beker van redding of een beker van zegening שמחל םינחבנ םה זא , תורובג 'הל
ושענ ןיפיקת ןילע 'הש
םוכ אבקונה 'קנ
זאו . הז םעטמ תועושי םיארקנ םה ןכו . רשי רואד םידסחה 'ה
לבקל םיחותפ םירעש םהש , ןיערת
הכרב לש םוכ וא תועושי, omdat door hun vermogen de noekwa tot klie wordt, de bedoeling
45