1zctZYy

özendiğimize, yani olmayı denediğimiz personaya dair bir şeyler anlattığını
söylemektedir:
Ayakkabı simgesi psikolojik bir metafor olarak anlaşılabilir; üstünde
durduğumuz şeyi -ayaklarımızı- korur ve savunur. Arketipsel
simgecilikte ayaklar, hareketliliği ve özgürlüğü temsil eder. Bu
anlamda ayakları örtecek ayakkabılara sahip olmak inançlarımızın
kanıtlarına ve bu inançlara göre davranmak için gereken şeylere sahip
olmak demektir. (250)
Masallarda da kız, annesinin geride bıraktığı ayakkabıları giyerek hareketliliğinin ve
özgürlüğünün kısıtlandığı bir evreye geçmektedir. Çünkü baba, kızın ayağında
ayakkabıları görür görmez kızıyla evlenmek istediğini dile getirir. Ayrıca annesinin
ayakkabısını giyen kızın özgürlüğü ve hareketliliğinin kısıtlanması annesiyle
özdeşleşmesi noktasında anlam kazanır. “Altın Şamdan”, “Ahu Melek” ve “Tüylüce”
masallarında padişah, ölen eşinin ayakkabısının uyduğu birini aramaktadır, böylece
padişahın eşine biçtiği rol ya da egemen söylem tarafından kadına biçilen rol başka
bir bedende başka bir kadın tarafından aynı şekilde üstlenilecektir. Bu rol üstlenmeyi
iki türlü okumak mümkündür. Birincisi annesinin ayakkabısını giyen kız, kendi değil
sadece annesinin bir benzeri olacak ve ondan öğrendiği ya da onun benimsediği
cinsiyet rolüne uygun hareket edecektir. İkincisi kız, ayakkabıları giyerek genç
kızlıktan kadınlığa geçiş için ilk adımı atacaktır. Genç kızlıktan kadınlığa geçiş, bir
anlamda kızın egemen söylemin belirlediği cinsiyet rollerine uymaya başlayacağının
da göstergesidir. İkinci yorum, “Kırmızı Terlikler” masalındaki renk metaforuyla
düşünüldüğünde daha çok anlam kazanmaktadır.
“Kırmızı Terlikler” masalında annenin ölümü üzerine evlenilecek olan kişiye
uyması istenen terliklerin rengi de belirtilmektedir. Dilbilimci Nesrin Bayraktar,
41