1zctZYy

olduğuna ve egzogaminin toplumlar arasında iletişim işlevi gördüğüne dikkat
çekmektedir (aktaran Mitchell 446). Kadın, ilkel toplumlarda değiş-tokuş nesnesi
olarak görülmektedir. Bu noktada Mitchell, şu soruyu sormaktadır: Neden erkekler
değil de, kadınlar değişim nesnesidir? (445). Lévi-Strauss, bu soruya bir açıklama
getirememekle beraber bunun aksine dair bir örneğin bulunmadığını belirtir (aktaran
Mitchell 445). Herman, “Father-Daughter Incest” (Baba-Kız Ensesti) adlı
makalesinde kadınların değişim nesnesi olmasını ensest yasağıyla ilişkilendirerek
aynı soruya şöyle cevap vermektedir: “Çünkü bu tabu (ensest yasağı) erkekler
tarafından yaratılır ve uygulanır, ayrıca bu tabunun erkekler tarafından daha kolay ve
daha sık çiğnendiğini iddia edebiliriz” (740). Görüldüğü gibi ensest yasağını yaratan
erkek, yasağa uyarak yasağın işlerliğini ve sürekliliğini sağlamakta, aynı zamanda
kimi durumlarda bu yasağı çiğneyerek cinsel alandaki egemen söylemini
sürdürmektedir. Her iki durumda da erkek özne, kadın nesne konumundadır.
Neden kadınların gelin olarak kaçırıldığı sorusunun farklı bir yanıtını da
antropolog M. İlin ve E. Segal‟in İnsan, Nasıl İnsan Oldu? adlı yapıtında bulmak
mümkündür. Bu yapıta göre kadınlar toprak işleri ile uğraşırken erkekler hayvanları
güderdi. Hayvan sayısı artıp toprak verimsizleşince erkeğin emeği birinci derecede
önem kazandı ve ilk sabanı öküze bağlayarak kullanan erkek, hem hayvancılıkta hem
de çiftçilikte güçlendi. Klan da doğal olarak erkeğin evlenerek başka bir klana
gitmesine izin vermedi (69-74).
Masallardaki kızların ensest yasağına uyarak evden kaçması, tam da ensest
yasağının desteklediği egzogamiyi uygulamak anlamına gelmektedir. İşte bu noktada
ensestin neden kadın üzerinden tanımlandığı açıklığa kavuşmaktadır. Ataerkil toplum
yapısına uygun hareket eden ve mağdur konumunda bulunan kadın, bu yasağı
44