1zctZYy

kardeş olmadıklarını öğrendikten sonra Arzu‟yu sevmeye başlar. Arzu da Kamber‟i
sevmektedir. Babaları, iki âşığı okuldan alır. Kamber‟i koyun otlatmaya gönderir,
Arzu da evin işlerini yapmaya başlar” (Halk Hikâyelerinin Motif Yapısı 216). Hikâye
anlatıcısı, kardeş olmadıklarını öğrendikten sonra Arzu ve Kamber‟in birbirini
sevdiğini açıklamaktadır. Ancak iki gencin birlikte büyümeleri, birlikte gezip
oynamaları, kardeş de olmadıkları için onların birbirlerine âşık olmalarına neden
olmuştur. Bu nedenle babaları iki âşığı okuldan alır ve ikisinin bir arada olmaması
için Kamber‟i farklı bir mekâna gönderir.
Maarif Kütüphanesi‟nin Halk Kitapları Serisi‟nde bastığı Arzu ile Kamber‟de
de yine aynı biçimde Kamber‟in evlat edinildiği söylenmektedir. Ancak bu hikâyede
Arzu beş yaşındayken, amcasının yedi yaşındaki oğluyla nişanlandırılır. Arzu ile
Kamber ise birbirlerini kardeş olarak görür. Burada ilk olarak Arzu‟nun aşkından söz
edilir: “Arzuda kadınlık hisleri beliriyor; Kamber‟e karşı duyduğu sevginin şekli
değişiyordu. Nihayet ona âşık olduğunu anladı. Git gide bu sevgisi o derece arttı ki
fırsat buldukça Kamber‟e söz atmaya başladı” (9). Ancak Kamber‟in, kardeşi olması
dolayısıyla Arzu‟nun duygularına karşılık vermediği, onun bu tarzda hareketlerine
öfkelendiği ifade edilmektedir. Kamber‟in Arzu‟nun ilgisine karşılık vermediği,
söylediği şu dörtlükten anlaşılmaktadır:
İzin ver hanım kızım ben gideyim
Arkamdan dökecek göz yaşların var
Bilirim aşkını, ama nideyim,
Unutma, arada karındaşlık var! (9)
Bir gün okuldayken, hocası Arzu‟nun bir sıkıntısı olduğunu fark eder ve
Arzu‟ya sıkıntısının ne olduğunu sorar. Arzu da Kamber‟i sevdiğini, ancak ondan
karşılık göremediğini söyler. Yardım etmek isteyen hocası da Kamber‟in gönlünde
83