öğrenci oturumu - Harita ve Kadastro Mühendisleri Odası

TMMOB
HARİTA VE KADASTRO MÜHENDİSLERİ ODASI
Tabii bizde de mutlaka geçmişte, Osmanlı’dan gelen çok övünülecek dönemler de vardır.
Döneminin çok emperyal, çok güçlü bir ülkesi Osmanlı İmparatorluğu, ama Viyana
kapılarına kadar gitmek kimisi için övünç vesilesi, ama ben “Ne işimiz var orada” diye de
kendi kendime hep sorarım. Bu övünülecek bir şey midir, yoksa birtakım başka ülkelerin
topraklarına gidip oradaki zenginleri almak mıdır Yani bugünkü diyelim ki Amerika’nın
Irak topraklarına gelip oranın zenginliklerini zulüm içinde almakla o dönemin bir eşdeğeri
midir, onu da soru işareti olarak ortaya bırakıyorum. O zafer midir, yoksa hezimet midir,
ayrı bir şey.
Yine ülkelerin geçmişlerinde, tarihlerinde utanılacak konuları var, savunamayacakları,
mahcup oldukları dönemler vardır. Hitler Almanya’sı, Franco İspanyası, Musollini
İtalya’sı gibi, ülkemizin de geçmişte bugün baktığımızda utanılacak, mahcup olunacak
dönemleri vardır. 1915 Ermeni tehciri, sürgünü, insanların zulme uğraması, 1938
Dersim’deki katliamlar, bunlar da bizim acılarımız ve bizim utanılacak dönemlerimiz.
Daha sonra biraz daha ilerlersek, askeri darbeler, insanların Sıvas, Maraş, Çorum
katliamları ve devrimci gençlik önderlerinin ki Oğuzhan daha çok anlatacaktır, kendi
döneminin mağdurudur ya da mağdur derken, muhatabıdır, döneminin acısını çekmiş ve
mücadelesini vermiş insanlardan, yani toplumumuzun geçmişinde de her ülkede olduğu
gibi utanılacak ve onun hesabının sorulması gereken dönemler de vardır.
Buradan şuraya gelmek istiyorum: Her dönemde her iktidar medyayı çok büyük şekilde
kullanmak için ele geçirmek, onda etkin olmak, ona egemen olmak için çok büyük
çabalar sarf etmiştir, etmektedir, bugün de öyledir. Her iktidar medyaya egemen olmak
ister. Birçok medya da zaten gönüllü biat eder. Kimisi direnir, o başka bir şey. Bu dünyada
da böyle. İktidarlar her dönemde medyaya ister şiddetle, ister ekonomik yardım, isterse şu
veya bu nedenle medyanın kendi yanında olmasını istemiştir. Ama bir de şu var: İktidarını
korumak için de, iktidarın gücünü, saltanatı sürdürmek için de gerçekten medyaya ihtiyaç
var.
Burada şu ortaya çıkıyor: İfade özgürlüğü ve düşünce suçu diye bir kavram ister istemez
ortaya çıkıyor. Bu dünyada da böyle. Örneğin Galileo bir düşünce suçlusu, yani şuradan
o örneğe gelmek istiyorum: Bu iktidarın baskılarına karşı direnenler, başkaldıranların
örnekleri anlamında bir giriş yapmak istiyorum. Galileo, iktidarın hoşuna gitmeyen
şeyler söylüyor; “Güneşin etrafında dünya dönüyormuş da, bilmem ne oluyormuş da…”
İktidarı sarsacak, iktidarın varlığını tehlikeye düşürecek birtakım şeyler söylüyor ve bu
düşünce suçlusudur. Bunun hesabı görülmelidir, çünkü iktidarı zorlayan şeyler etrafında
taraftar bulan şeyler. Pir Sultan Abdal bir düşünce suçlusu, çünkü iktidarın hoşuna
gitmeyen şeyler söylüyor ve etrafında birtakım insanlar da kümeleniyor ve bu iktidar için
tehlike ve tabii ki onun hesabı görülmeli. İşte Hızır Paşasıyla bilmem nesiyle düşünce
suçu ve aykırı düşünceleri ifade edenlerin engellenmesi, yok edilmesi süreci tarihin her
döneminde vardır.
Bugünlere biraz daha yakınlaşırsak, Nazım Hikmet düşünce suçlusu, Aziz Nesin düşünce
suçlusu ya da o dönemin Sabahattin Ali’si düşünce suçlusu, bunların hesabı görülmeli
ve iktidarlar tarafından da bunların hesapları görülüyor. Yani yazanlar, çizenler, düşünce
THBTK
13. Türkiye Harita Bilimsel ve Teknik Kurultayı / 18-22 Nisan 2011
PANELLER
175