Skólaskýrsla 1995 - Verzlunarskóli Íslands

og skólahaldinu þannig að ég held að vart sé hægt að ímynda sér þá truflun á kennslu sem
sum ykkar hafið ekki orðið að þola. Þegar upp í 4. bekk kom komst ég þó að því að þetta var
misskilningur hjá mér. Enn fundust ný vandræði sem á ykkur lentu.
Veturinn í fyrra var eins og hann var með verkföllum og stórtapi NFVÍ. Hvort tveggja
bitnaði að sjálfsögðu á ykkur. Þegar þessi vetur hófst leit fyrst út fyrir að hann yrði
tíðindalítill og friðsamur en það gat að sjálfsögðu ekki orðið. Nú leggist þið í uppreisn og
hallarbyltingar. Ekki gegn skólastjóra, sem hefði verið skiljanlegt eftir allt sem á undan var
gengið. Mikið gekk á, en leiðinleg voruð þið aldrei. Þrátt fyrir að afar margir sterkir
einstaklingar séu í þessum árgangi, eða e.t.v. vegna þess, er bekkurinn óvenju-ósamstæður og
sundurlaus.
Þetta hefur verið sagt áður. Hver gerði það
Jú, ég man það vel. Það var gamli skólastjórinn minn sem sagði það sama þegar hann
útskrifaði mig og mína bekkjarfélaga. Hann bætti því reynar við að engir tveir okkar gætu
komið sér saman um nokkurn skapaðan hlut og gengju ekki ótilneyddir í sömu áttina. Ekki
minnist ég þess þó að hann hafi haft orð á að þetta væri gáfumerki.
En hvernig skyldi ykkur hafa vegnað Þegar litið er yfir hópinn blasa við óvenju
margir glæsilegir og hæfileikaríkir einstaklingar. Meðal ykkar eru afburðagóðir listamenn,
íþróttamenn, mælskumenn og námsmenn, svo eitthvað sé nefnt. Suma hefur borið svo hratt
yfir stjörnuhimininn að tími fannst ekki til að mæta í stúdentsprófin. Já, ykkur liggur á. Það
varð að gerast og ekki síðar en strax að sýna þjóðinni fram á hve miklir snillingar þið eruð.
Raunar tel ég að ykkur hafi tekist það á nemendamótinu.
Bekkurinn sýndi einnig styrk sinn á stúdentsprófinu. 70 fengu I. einkunn, 97 aðra
einkunn og aðeins 13 þriðju einkunn. Þrír nemendur fengu I. ágætiseinkunn og voru
einkunnir allra þeirra hærri en gerist og gengur hjá venjulegum dúxum. Þriðji hæsti nemandi
hefði dúxað flest þau ár sem ég hef verið hér við skólann með þá einkunn sem hann fær nú og
einkunnir bæði dúx og semidúx eru meðal hæstu einkunna sem sést hafa hér á stúdentsprófi.
Fjölmargir nemenda hafa unnið hin margvíslegustu afrek, jafnt innan skóla sem utan.
Ég hef að vísu heitið því að nefna gáfur aldrei aftur við skólasetningu en við skólaslit
hlýt ég að mega segja: „Þið eruð býsna góð.”
Að svo mæltu bið ég ykkur um að ganga fram og veita prófskírteinum ykkar viðtöku.
Fyrst stúdentsefni lærdómsdeildar, síðan verslunarmenntafólk, þá öldunga og síðast
utanskólanemendur, svo sem venja hefur verið.
Ágætu stúdentar og verslunarmenntafólk!
Ég óska ykkur hjartanlega til hamingju með próf ykkar og farsæl námslok hér í
Verzlunarskóla Íslands. Þið munuð nú hverfa héðan fullnuma í þeim fræðum sem hér eru
kennd og vonandi einnig vaxin af visku. Það hefur verið hlutverk okkar sem hér störfum nú
um nokkur ár að mennta ykkur, fræða og þroska.
Ef ég ætti mér eina ósk þá myndi ég óska þess að geta nú sagt við ykkur eitthvað að
skilnaði sem auðveldaði ykkur að rata rétta slóð um lífsins vegi. En lífið er svo fjölbreytilegt
og óskir mannanna svo torræðar að erfitt getur reynst að setja nokkuð það fram sem auðveldi
ykkur að halda áttum og ná því marki sem þið viljið stefna að.
Að læra að rata á vegum lífsins er eins og að koma í erlenda stórborg. Ég býst við að
þið hafið öll þurft að spyrja til vegar í borg þar sem þið eruð ókunnug. Svarið er þá vísast
eitthvað á þessa leið: Farðu niður þessa götu beygðu svo til hægri yfir þrenn gatnamót,
beygðu þá til vinstri og síðan til hægri. Þá kemur þú á götu sem liggur beint þangað sem þú
ætlar.
---
160