SENECA - College of Stoic Philosophers

THE EPISTLES OF SENECA
mihi ista, quae laudo, nondum persuadeo. Etiam si
persuasissem, nondum tain parata haberem aut tarn
31 exercitata, ut ad omnes casus procurrerent. Quemadmodum
lana quosdam colores semel ducit, quosdam
nisi saepius macerata et recocta non perbibit ; sic
alias disciplinas ingenia, cum accepere, protinus
praestant, haec, nisi alte descendit et diu sedit
et animum non coloravit, sed infecit, nihil ex his,
32 quae promiserat, praestat. Cito hoc potest tradi et
paucissimis verbis : uiium bonum esse virtutem,
nullum certe sine virtute, et ipsam virtutem in parte
nostri meliore, id est rational i, positam. Quid erit
haec virtus ? ludicium verum et inmotum. Ab hoc
enim impetus venient mentis, ab hoc omnis species,
33 quae impetum movet, redigetur ad liquidum. Huic
iudicio consentaneum erit omnia, quae
virtute coiitacta
sunt, et bona iudicare et inter se paria.
Corporum autem bona corporibus quidem bona
sunt, sed in totum non sunt bona. His pretium
quidem erit aliquod, ceterum dignitas non erit ;
magnis inter se interval! is distabunt ;
alia minora,
34 alia maiora erunt. Et in ipsis sapientiam sectantibus
magna discrimina esse fateamur necesse est. Alius
iam in tantum profecit, ut contra fortunam audeat
adtollere oculos, sed non pertinaciter, cadurit l enim
nimio splendore praestricti ;
alius in tantum, ut
1
cadunt Haase ; cedunt or caedunt MSS.
* Ovid, Metam. vi. 9, speaks of bihula lana, and Horace,
Ep. i. 10. 27, of vellera potantia fucum.
92