SENECA - College of Stoic Philosophers

THE EPISTLES OF SENECA
fecerat retractantem, calamitosissimum omnium
Regulum fidei poenas etiam hostibus servatae pendentem.
Atqui nemo hoc dicere, lie ex mollissimis
quidem, ausus est.
Negant enim ilium esse beatum,
18 sed tamen negant miserum. Academici veteres
beatum quidem esse etiam inter hos cruciatus
fatentur, sed noil ad perfectura nee ad plenum.
Quod nullo modo potest recipi ;
nisi beatus est, in
summo bono non est. Quod summum bonum est,
supra se gradum non habet, si modo illi virtus inest,
si illam ad versa non minuunt, si 1 manet etiam comminuto
corpore incolumis ;
manet autem. Virtutem
enim intellego aiiimosam et excelsam, quam incitat
19 quicquid infestat. Hunc animum, quern saepe
induunt generosae indolis iuvenes, quos alicuius
honestae rei pulchritude percussit, ut omnia fortuita
contemnant, profecto sapientia nobis 2 infundet
et tradet. Persuadebit ununi bonum esse, quod
honestum ;
hoc nee remitti nee intendi posse, non
magis quam regulam, qua rectum probari solet,
flectes.
Quicquid ex ilia mutaveris, iniuria est recti.
20 Idem ergo de virtute dicemus : et haec recta est,
flexuram non recipit. Rigida re 3 quid amplius
intendi potest
? Haec de omnibus rebus iudicat, de
hue nulla. Si rectior ipsa 11011 potest fieri, ne
4
quae
1
sed VPb.
si later MSS. ;
nobis Chatelain ; non VPb.
3 riyida re Capps ; ric/idari MSS.
4
ne yuan Haase ; neque P nee ; quae Vb.
a e.g. , Xenocrates and Speusippus ; cf. Ep. Ixxxv. 18.
For another answer to the objection that the good depends
upon outward circumstances cf. Ep.
xcii. 14 f.
84