SENECA - College of Stoic Philosophers

THE EPISTLES OF SENECA
multa sua manu scripsit, quae committenda ne
ministris quidein
suis iudicabat. Null um Cosso aut
privatum secretum aut publicum elapsum est.
16 Itaque declamationes istas de medio removeamus :
" Non est animus in sua potestate ebrietate devinctus.
Quemadmodum musto dolia ipsa rumpuntur et omne,
quod in imo iacet, in summani partem vis caloris
eiectat ;
sic vino exaestuante, quicquid in imo iacet
abditum, effertur et prodit in medium. Onerati
non continent cibum vino
mero quemadmodum
redundante, ita ne secretum quidem. Quod suum
17 alienumque est, pariter effundunt." Sed quamvis
hoc soleat accidere, ita et illud solet, ut cum iis,
quos sciamus libentius bibere, de rebus necessariis
deliberemus. Falsum ergo est hoc, quod patrocinii
loco ponitur, ei qui soleat ebrius fieri, non dari
taciturn.
Quanto satius est aperte accusare ebrietatem et
vitia eius exponere, quae etiani tolerabilis homo
vitaverit, nedum perfectus ac sapiens, cui satis est
sitim extinguere, qui, etiam si quando
hortata est
hilaritas aliena causa producta longius, tain en citra
18 ebrietatem resistit. Nam de illo videbimus, an
sapientis animus nimio vino turbetur et faciat ebriis
solita ; interim, si hoc colligere
vis virum bonum non
debere ebrium fieri, cur syllogismis agis ? Die,
quam turpe sit plus sibi ingerere quam capiat et
stomachi sui non nosse mensuram, quam multa ebrii
268