SENECA - College of Stoic Philosophers

THE EPISTLES OF SENECA
11011
opus estj potentissimum esse qui se habet in
potestate.
35 Non de ea philosophia loquor, quae civem extra
patriara posuit, extra mundum deos, quae virtutem
1
donavit voluptati, sed de ilia, quae nullum bonum
putat nisi quod honestum est, quae nee hominis nee
fortunae niuneribus deleniri 2 potest, cuius hoc pretium
est, non posse pretio capi.
Hanc philosophiam fuisse
illo rudi saeculo, quo adhuc artificia deerant et ipso
usu discebantur utilia, non credo.
36 Secutast 3 fortunata tempora, cum in medio iacerent
beiieficia naturae promiscue utenda, antequam
avaritia
atque luxuria dissociavere mortales et ad rapinam ex
consortio discurrere. 4 Non erant illi
sapientes viri,
37 etiam si faciebant facienda sapientibus. Statum
quidem generis humani non alium quisquam suspexerit
magis, nee si cui permittat deus terrena
formare et dare gentibus mores, aliud probaverit quam
quod apud illos fuisse memoratur, apud quos
Nulli subigebant arva coloni,
Ne signare quidem aut partiri limite campum
Fas erat ;
in medium quaerebant, ipsaque tellus
Omnia liberius nullo poscente ferebat.
38 Quid hominum illo genere felicius ? In commune
rerum natura fruebantur ;
sufficiebat ilia ut parens
1
de ilia attested by Pincianus ; ilia BA.
2 deleniri Muretus ;
dderi BA.
3 secutast Buecheler ;
sicutftnt BA.
4 After discurrere Buecheler suggested docuere.
a i.e., the Epicureans, who withdrew from civil life and
regarded the gods as taking no part in the affairs of men.
6 i.e., live according to nature.
c
Verg. Oeorg. i.
422
125 if.