SENECA - College of Stoic Philosophers

THE EPISTLES OF SENECA
Sed
Si cui virtus animusque in corpore praesens,
hie deos aequat, illo tendit originis suae memor.
30 Nemo iiiprobe eo conatur ascendere, unde descenderat.
Quid est autem cur non existimes in eo
divini aliquid existere, qui del pars est ? Totum
hoc, quo continent! ur, et unum est et deus ;
et socii
sumus eius et membra. Capax est noster animus,
Quemadmodum
perfertur illo, si vitia non deprimant.
corporum nostrorum habitus erigitur et spectat in
caelum, ita animus, cui in quantum vult licet porrigi,
in hoc a natura rerum formatus est, ut paria dis
vellet. Et si utatur suis viribus ac se in spatium
suum extendat, non aliena via l ad summa nititur.
31 Magnus erat labor ire in caelum redit. Cum hoc
;
iter nactus est, vadit audaciter contemptor omnium
nee ad pecimiam respicit aurumque et argentum illis,
non ab hoc
in quibus iacuere, tenebris dignissima,
2
aestimat splendore, quo inperitorum 3 verberant oculos,
sed a vetere caeno, 4 ex quo ilia secrevit cupiditas
nostra et effodit.
Scit, inquam, aliubi positas esse divitias quam quo
congeruntur ; animum impleri debere, non arcam.
32 Hunc inponere dominio rerum omnium licet, hunc
in possession em rerum naturae inducere, ut sua
via Schweighaeuser ; rifa BA.
1
2 ab hoc aestimat splendore Rubenius ; ad hoc aestimat
splendorem BA.
3
inperitorum cod. Velz. ; inperifior B ; inpericior A.
4
a vetere caeno Rubenius ; avertero caelo BA.
a Vergil, Aeneid, v. 363. Vergil MSS. read -pact ore.
b
i.e., to participation in the divine existence.
466