SENECA - College of Stoic Philosophers

THE EPISTLES OF SENECA
inultae iiiopiae. Aliter," inquit,
" quam debes, paupertatem
intellegis. Paupertas enim est noil quae
pauca possidet, sed quae multa non possidet ita non
;
ab eo dicitur, quod habet, sed ab eo, quod ei deest."
40 Facilius, quod volo, exprimerem,
si Latinum verbum
esset, quo aw-trap^ta significatur. Hanc paupertati
Antipater adsignat ego non video, quid aliud sit
;
paupertas quam parvi possessio. De isto videbimus,
si
quando valde vacabit, quae sit divitiarum, quae
paupertatis substantia ;
sed tune quoque considerabimus,
numquid satius sit paupertatem permulcere,
divitiis demere supercilium quam litigare de verbis,
quasi iam de rebus iudicatum sit.
41 Putemus nos ad contionem vocatos ;
lex de abolendis
divitiis fertur. His interrogationibus suasuri
aut dissuasuri sumus ? His effecturi, ut populus
Romanus paupertatem, fundamentum et causam imperii
sui, requirat ac laudet, 1 divitias autem suas
timeat, ut cogitet has se apud victos repperisse, hinc
ambitum et largitiones et tumultus in urbem sanctissimam
et temperantissimam inrupisse, nimis luxuriose
osteiitari gentium spolia, quod unus populus eripuerit
omnibus, facilius ab omnibus uni eripi posse ?
1
laudet later MSS. ;
laudes \Pb.
Hanc
a Seneca here bursts into a diatribe on the corruption of
Rome, a habit which we find in many other of his writings,
especially in the Naturales Quaestiones.
346