SENECA - College of Stoic Philosophers

THE EPISTLES OF SENECA
Errat enim, si quis beneficium accipit libentius quam
reddit. Quanto hilarior est, qui solvit quam qui
mutuatur, tanto debet laetior esse, qui se maximo
acre alieno accepti benefici exonerat, quam qui cum
18 maxime obligatur. Nam in hoc quoque falluntur
ingrati, quod creditor! quid em praeter sortem extra
ordinem numerant, beneficiorum autem usum esse
gratuitum putant. Et ilia crescunt mora tantoque
plus solvendum est, quanto tardius. Ingratus est,
qui beneficium reddit sine usura. Itaque huius quoque
rei habebitur ratio, cum conferentur accepta et
19 expensa. Omnia facienda sunt, ut quam gratissimi
simus.
Nostrum enim hoc bonum est, quemadmodum
iustitia non est, ut vulgo creditur, ad alios pertinens ;
magna pars eius in se redit. Nemo non, cum alter!
prodest, sibi profuit, non eo nomine dico, quod volet
adiuvare adiutus, protegere defensus, quod bonum
exemplum circuitu ad facientem revertitur, sicut
mala exempla recidunt in auctores nee ulla miseratio
contingit iis, qui patiuntur iniurias, quas posse fieri
faciendo docuerunt, sed quod virtutum omnium
pretium in ipsis est. Non enim exerceiitur ad prae-
20 mium recte
;
facti fecisse merces est. Gratus sum,
non ut alius mini libentius praestet priore inritatus
a
" Literally, more than the capital and in addition to the
rate of interest."
6
Beneficence is a subdivision of the second cardinal
virtue of the Stoics, Justice.
length in De Off.
230
i. 42 if.
Cicero discusses this topic at