RENEE TAYLOR DE HUNZA'S Het volk dat geen ziekte kent.

enkelen kunnen de noodzakelijke papieren bemachtigen. Behalve een uitnodiging van de Mir
dient men de toestemming van de President van Pakistan te bezitten.
Als u dan zo gelukkig bent er heelhuids aan te komen, staat u nog voor de
moeilijkheid dat er geen hotels, geen restaurants en geen winkels om levensmiddelen te kopen
zijn. U kunt dus óf de gast zijn van de Mir en van zijn gastvrijheid gebruikmaken, óf heel
avontuurlijk in het open veld leven en eten van wat u in blikjes hebt kunnen meenemen.
Er doen vele verhalen de ronde over de oorsprong van de Hunza's. Men vraagt zich af
hoe dit volk van Kaukasische afkomst zich heeft kunnen vestigen temidden van deze hoge
bergen; zij zijn de enige mensen met een blanke huid temidden van de vele bruine rassen van
Hindoes en Moslims. En hoe verklaart men hun taal, die geen enkele overeenkomst toont met
andere talen in deze streken?
Wij nemen aan dat de Hunza's afstammelingen zijn van een handjevol Griekse soldaten, die
deserteerden uit het leger van Alexander de Grote op zoek naar de vrijheid. Deze soldaten en
hun Perzische vrouwen zochten een landstreek, waar zij een vreedzaam leven konden leiden.
Zo zouden zij het dal gevonden hebben dat wij nu Hunza noemen.
Spoedig ontdekten zij dat de grote weg van Sinkiang naar Kashmir vlakbij was, een
weg die gebruikt werd door Chinese handelaren om waardevolle goederen te vervoeren, en ze
zetten toen hun leven voort, zoals ze dat in het leger gewend waren geweest. De nieuwe
kolonisten begonnen de karavanen te plunderen. Dat was niet moeilijk. Ze wierpen zware
rotsblokken naar beneden op de niets vermoedende handelaren, om deze vervolgens het ravijn
in te jagen. Daarna konden ze gemakkelijk de buit binnenhalen. De vredige rust in de
Himalaya werd wreed verstoord door dit kleine aantal bandieten. Hun schuilplaatsen waren
vrijwel onneembare vestingen, zelfs geen leger kon hen de baas worden. Djenghis Khan heeft
het geprobeerd en ook de Engelsen waagden vele pogingen. Eeuwenlang heerste hier een
ware terreur. Sommige grijsaards vertellen gruwelijke verhalen aan hun kinderen over hun
voorouders — net zoals wij onze kinderen gruwelijke sprookjes vertellen!
De huidige bevolking van Hunza heeft een bijzondere levensopvatting, een zeer goede
gezondheid en wordt doorgaans heel oud. Het volk is er absoluut van overtuigd dat zij alleen
door samenwerking welvarend kunnen zijn. Zelfs in het verre verleden meenden zij dat land
en voedsel belangrijker waren dan strijd. Als het tijd was om te zaaien of te oogsten, waren zij
niet van hun werk weg te slaan. Ook is het een feit dat hun kracht en hun verdraagzaamheid
altijd groter zijn geweest dan die van hun naburen. De landbouw stond bij hen bovenaan.
Als ik zo over dit volk praat, kan ik niet nalaten hun innerlijke kracht te bewonderen,
waardoor zij van een krijgshaftige stam konden veranderen in een zeer vredelievend volk. De
geest en het lichaam moeten beide gereinigd worden, wil men tot de hogere waarden in het
leven komen. Dit gaat lang niet eenvoudig, het moet bovendien van binnenuit komen. Misschien
is iemand die deze hoogte al heeft bereikt, zich daar niet eens van bewust, maar als we
die rust eenmaal hebben verworven, verliezen wij hem ook niet meer.
Daarom waren de Hunza's in staat woede, haat, hevige gulzigheid en gevaarlijke
ambities te overwinnen en hiervoor in de plaats een schier volmaakt evenwicht tussen
lichaam, geest en denken te kweken. Voor deze mensen kunnen wij eerbied hebben. Er is een
grote samenhang tussen lichamelijke, morele en geestelijke kracht. Volledige zelfbeheersing
is alleen mogelijk voor de mens die zichzelf geestelijk volledig heeft leren beheersen. Een
mens die vervuld is van misdadige gedachten kan toch plotseling geheel onder de indruk
komen van schoonheid, liefde en serene vrede en daardoor zijn kwade bedoelingen vergeten.
Door gebruik te maken van deze nieuwe krachten is hij in staat de kracht van zijn lichaam te
verbinden met die van zijn geest en van zijn denken, om zodoende geheel meester van
zichzelf te worden. Niets kan hem dan meer in de weg staan. Hoe zou het anders mogelijk zijn
geweest voor een volk als de Hunza's, om zo volkomen te veranderen? Voor een volk dat vele
eeuwen een woest en ruig leven heeft geleid, is dit toch wel een wonderbaarlijke verandering!
4