RENEE TAYLOR DE HUNZA'S Het volk dat geen ziekte kent.

uithoudingsvermogen beschikken en zal zijn werk sneller doen dan iemand die onder
spanning werkt. Lichaam en geest zijn zeer nauw met elkaar verbonden en functioneren als
een eenheid.
Om mijn bedoelingen nader toe te lichten raad ik u aan een Hunza, of het nu een man,
een vrouw of een kind is, eens een tijdlang te observeren. Een Hunza last rustpauzen in tussen
zijn werk, ook al duren deze slechts enkele minuten. Hij gaat er gemakkelijk bij zitten. Hij
ontspant iedere spier en iedere zenuw en spreekt geen woord. Tweemaal daags zegt hij zijn
gebeden in deze zelfde houding. U hebt Hunza's midden op straat zien zitten rusten of
mediteren, volkomen onberoerd door wat zich om hen afspeelt. De geest moet duchtig
getraind zijn om zich in een lawaaierige omgeving op hogere zaken te kunnen concentreren!
De kunst om iedere spier en zenuw in het lichaam te ontspannen, al is het maar voor
enkele minuten, beschermt de spieren voor overwerk. Daarom kunnen mijn mensen uren lang
lopen en dan zonder een spoor van vermoeidheid hun werk op de akkers weer opnemen. Zij
bezitten het geheim zich te kunnen ontspannen."
De Mir had gelijk. Op mijn wandelingen door de straten van Baltit had ik vaak mensen
kruiselings, met gesloten ogen op de grond zien zitten, afgesloten van de buitenwereld. Ik liep
zachtjes om hen heen om hen niet te storen. Eens zag ik zelfs een kind van ongeveer zes jaar
in die houding naast een oudere man zitten, misschien wel zijn vader. Het hield zijn ogen stijf
dicht en er lag een gelukzalige glimlach op zijn gezichtje.
Ergens tijdens de frenetieke opmars van de beschaving, kreeg de mens het besef dat hij
zijn aardse bezittingen moest vermeerderen door een razende werklust. Tijdens dit proces
verleerde de mens de kunst om zijn innerlijke krachten aan te vullen. Het gevolg daarvan is
dat de mens onder grote spanningen gebukt gaat, die zijn lichamelijke kracht en weerstand
uitputten. Wij geven ons lichaam veel te weinig echt voedsel. Wij hebben geen tijd rustig een
paar minuten te zitten uitblazen of ons in stilte terug te trekken. Wij hebben geen tijd voor een
dagelijkse wandeling of voor dagelijkse gymnastiek. Nerveuze spanningen verkorten ons
leven. Een geïrriteerd mens kan onmogelijk in geestelijke vrede leven omdat zijn zenuwen,
spieren en hersenen onder voortdurende hoogspanning gehouden worden.
De Mir zei: „Het lichaam behoeft geen ziekteverschijnselen te gaan vertonen als
gevolg van de spanningen des levens evenmin als de geest daaronder behoeft te bezwijken of
het hart zou moeten ophouden te kloppen omdat het boven zijn krachten beproefd wordt."
Plotseling begreep ik dat deze mensen dat ongrijpbare geluksgeheim bezitten dat wel
eens de sleutel tot de bron der jeugd zou kunnen zijn. Zonder wetenschappelijke opleiding en
zonder boekenwijsheid hebben zij zich de grootste aller wetenschappen eigen gemaakt — de
wetenschap van de ontspanning, van de zielerust en van een lang leven.
Hoeveel beter zou onze toekomst zijn, als wij ons dit zouden realiseren en voor ogen
zouden houden. Nu is het de tijd de balans op te maken van onze gezondheidstoestand, ons
gedachtenleven, onze omgeving, onze collega's bij het werk en ons werk zelf om vervolgens
onze handelingen nauwkeurig te analyseren. Ook wij kunnen een volmaakt leven leiden, dat
niemand aanstoot geeft. "Een open geest is de bron van de eeuwige jeugd".
Ik was de Mir zielsdankbaar voor dit gesprek, dat zoveel nieuwe perspectieven had
geopend. Wat een grote denker, wat een grote geest! Hoe begenadigd was ik hem te hebben
leren kennen en door hem en zijn familie te zijn geadopteerd en "zuster" genoemd te worden.
„De leegte van het nietsdoen is een veel grotere vijand van het leven dan het werken."
Dat waren zijn woorden. Ik verliet mijn bed en ging bij het venster staan.
De hele vallei baadde in het licht van de heldere maan, waarin ook de ijzige hellingen
van de Rakaposhi zichtbaar waren. Het was zo helder dat ik kilometers ver de witgeschilderde
huizen kon waarnemen. Nergens brandde een lichtje en de plaats scheen een
onbewoond deel van een andere wereld te zijn. Een ogenblik dacht ik dat het zonsopgang was.
42