studiereeks22.pdf (2.64MB) - VRWI

STUDIEREEKS 22 41
EEn onDERzoEK naaR valoRISaTIE In DE hUmanE En SocIalE wETEnSchappEn
relaties tussen ondernemende activiteiten en wetenschappelijke productiviteit.
Gelijkaardige empirische studies zijn bij ons weten nog niet beschikbaar binnen de
sociale en humane wetenschappen.
De problematiek van valorisatie in de humane en sociale wetenschappen werd
recent ook benaderd vanuit het meer business georiënteerde stakeholder perspectief
(Benneworth & Jongbloed, 2009). Stakeholders zijn actoren die kunnen
delen in de winsten of verliezen van een organisatie (Ackoff 1981; Allen 1988).
De universiteit die haar activiteiten meer en meer gericht ziet naar het vervullen
van een maatschappelijke missie via haar onderzoeksresultaten en dienstverlening,
kan gezien worden als een sociale onderneming. Daar waar conventionele
bedrijven hun winsten verdelen onder hun aandeelhouders, herinvesteren sociale
ondernemingen hun opbrengsten in hun eigen werking ter bevordering van hun
maatschappelijke dienstverlening. Het sociaal dividend bestaat dus in de aflevering
van verbeterde – publieke – goederen aan stakeholders. De belangrijkste ‘cliënten’
van de humane en sociale wetenschappen zijn publieke instellingen, non-profit
organisaties of andere gemeenschappen. Deze hebben niet alleen een lagere koopkracht
dan de bedrijven waarnaar kennis overgedragen wordt, ze zijn ook minder
manifest als potentiële stakeholders in het universitair onderzoek. Benneworth &
Jongbloed (2009) argumenteren aan de hand van drie case studies dat een hogere
visibiliteit van deze stakeholders ten goede zou komen aan de valorisatie activiteiten
binnen de sociale en humane wetenschappen.
Niettegenstaande de eigenheid van de humane en sociale wetenschappen t.o.v. de
exacte, toegepaste en biomedische wetenschappen, zijn er onderlinge raakvlak-