studiereeks22.pdf (2.64MB) - VRWI

STUDIEREEKS 22 54
EEn onDERzoEK naaR valoRISaTIE In DE hUmanE En SocIalE wETEnSchappEn
Analyses focussen dus op de vormen van kennistransfer die expliciet en/of
gecodificeerd zijn, wat de scope aanzienlijk limiteert, doordat verschillende
vormen van persoonlijke contacten en hieruit volgende transfers van niet
gecodificeerde kennis niet systematisch en uniform geregistreerd worden.
Empirisch onderzoek zal daarom de relatieve intensiteit van kennis interacties
en valorisatie overschatten voor die disciplines waar het fenomeen te identi-
ficeren is aan de hand van bestaande databanken. De exacte, toegepaste en
biomedische wetenschappen zijn wat dat betreft duidelijk in het voordeel.
Valorisatie in de (toegepaste) wetenschappen kan gemeten worden aan de
hand van zichtbare artefacten, machines of interventies met welomlijnde toepassingen.
De humane en sociale wetenschappen zijn in deze zin benadeeld:
niet alleen de bestudeerde materie, maar ook de outputs ervan zijn divers,
en minder tastbaar. In een recente Canadese studie (Creso et al., 2010) werd
aan onderzoekers binnen het pedagogische domein gepeild naar hindernissen
in hun strategieën voor onderzoeksmobilisatie. Een belangrijke hindernis
die gerapporteerd werd binnen dit subdomein – en die allicht ook relevant
is voor andere sub domeinen – is het gebrek aan meetbare doelstellingen
en uitkomsten. De studie gaf aan dat, ondanks het feit dat verschillende
institutionele strategieën voor onderzoeksdiffusie geïnstalleerd waren, de
faculteits leden rapporteerden dat er geen systematische evaluatie bestond
van deze strategieën. De belangrijkste aangehaalde redenen waren, naast
financiële drempels, het gebrek aan overeengekomen criteria en indicatoren
(Creso et al., 2010). Dit heeft repercussies op de te gebruiken evaluatie instrumenten
die beleidsbeslissingen kunnen ondersteunen (cf. supra), maar
ook op de beschikbaarheid en de aard van empirische studies rond het thema.