KAZı SONUÇLARI - Kültür ve Turizm Bakanlığı

yanı sıra L5-6 açmalarında doğu-batı doğrultusunda uzanan, taşları birbirlerine kireçharçla tutturulmuş, yaklaşık 2 m. kalınlığında bir duvar ortaya çıkarıldı. Bu geniş duvarın1998 yılında ortaya çıkarılan F7 açmasındaki duvarın benzeri ve ona paralel olduğugörüldü. Her iki geniş duvarın, Roma Döneminde Athena Tapınağı'nın peristasisinidestekleyen temel duvarları olduğu anlaşıldı. Roma Döneminde tapınak yeniden tüf ta­Şı yerine mermerden yapılmıştı. Arkaik Dönem tapınağı gibi lon düzeninde olmayıp olasılıklaKorinth düzeninde idi. Arkaik Dönem tapınağının podium dolgusu üzerine oturanRoma Dönemi bu temel duvarları, Arkaik podiumun en yüksek korunduğu nokta üzerindeyer alır. Arkaik dolgu tabakasının en üst düzeyi, denizden 5.13 m. yüksekliktedir.Roma temel duvarının korunan bölümü, doğudan batıya doğru eğim (8.17 m. - 6.68m.) gösterir. Podium alanının kuzeybatı köşesinde bu arkaik dolgu, gri taş ve topraklaoluşturulmuştur. Dolgunun içerisinden gelen seramik, çanak çömlek parçaları, 1.0.600yıllarından önceye aıttir.2000 yılı Athena tapınağı kazı çalışmaları içerisinde K5 açmasındaki kayalıkalan ilginç bir durum gösterir. Bu aşamada yapılan kazılarda Geç Osmanlı Dönemi yapısınınarkasındaki kayaların düzeltilerek bir platform oluşturdugu görüldü. Bu düzlemüzerinde 7.20 m. yüzeyde daire biçiminde, 27 cm. derinlikte, 35 cm. çapında bir oyukortaya çıkarıldı. Olasılıkla bu oyuk, Tanrıça Kybele ile ilgili kayaya oyulmuş bir su toplamaçanağı olmalıdır. Buna göre bu alanda Tanrıça Kybele ile ilgili bir kutsal alan sözkonusudur. Bu kutsal alan, Athena Tapınağı'nın podium dolgusu içinde jcalrruş olduğuiçin tapınağıo yapım tarihinden daha önceye ait olmalıdır. Kanımızca 1.0. 600 yıllarındanönce, 1.0. 7. yüzyılda tanrıça Kybele burada tapım görüyordu.Athena Tapınağı yapılınca Kybele açık hava tapınağı da Athena Tapınağı dışındabaşka bir alana taşınmış olmalıdır. Nitekim, 1993 yılı kazı/arı sırasında, Athena Tapınağı'nınkuzey yamacında, deniz kıyısında Kybele'ye ait bir açık hava tapınağı ortayaçıkarıl(W.? Bu alan 1994 yılında çevre düzenlemesi yapılarak sergilendi 16 . Yapılankazılarda 1.0. 580 yıllarına tarihlenen ve Liman Kutsal Alanı adı verilen bu kutsal alanınvarlığı, podium dolgusu içerisinde kalan Kybele'ye ait kutsal alanın buraya taşınmışolacağı fikrini ortaya koyar.e) Güney Nekropoiis ve Sunak/ar A/am Kazı Ça/ışma/anilk kez kanalizasyon kazıları kapsamında 25.08.1998 tarihinde ortaya çıkarılmayabaşlanan bu alan, Foça modern yerleşiminin güneyinde, 'Büyük Deniz' diye adlandırılanliman bölgesinin güneydoğusunda yer ahr!". Arkaik Dönemde liman bölgesininhemen kenarında bulunan bu bölge, bugün denizden 200m. kadar içeridedir. SevgiCaddesi ile bu caddeyi kesen 14. caddenin kesiştiği noktada yer alan kazı alanında1998 ve 1999 yıllarında iki adet sunak yapısı ve 24 adet de mezar ortaya çıkarıldı (Çizim:7). Genellikle Arkaik Döneme tarihlenen bu mezarlarda oldukça iyi buluntular elegeçirildi. -2000 yılında da buradaki kazılara devam edildi. Yapılan kazılarda 4 adet tahribatgörmüş, Arkaik Döneme ait olabilecek lahit mezar ele geçirildi. 8 adet de mezar olarakkullanılmış çömlek, amphora gibi pişmiş toprak kaplara rastlandı. Tüm mezarlardaölüyü yakarak gömme adetinin varlığı ortaya çıkarıldı.1998 yılından beri bu alanda sürdürülen kazılara 2000 yılı içerisinde bu alanınana cadde üzerinde yer alması nedeniyle son verildi.Yapılan kazıların sonunda, bu alanın Arkaik Dönemde kıyı kenar çizgisine çokyakın olduğu ve güneydoğusunda daha eski yerleşimin olduğu saptandı. Bu alanın 1.0.15 Ö.Özyi.ğil, "1993 Yılı Phokaia Kazı Çalışmaları", XVi. Kazı Sonuçlan Toplanttsı, I. Ankara 1995, 426 - 432, Çizim: 1­4, Resım: 1-6.16 Ö.Özyiğil. "1994 Yılı Phokaia Kazı Çalışmaları", XVII. Kazı Sonuçlan Toplemısı, II, Ankara 1996, 4-5, Çizlrn: 1-3, Resım:1-7.17 Ö.Özyiğil, "1998 Yılı Phokaia Kazı Çalışmaları", XXi. Kazı Sonuçlan Toplanlısı, II. Ci/I, Ankara 2000,38-39, Çizim: 1­2, Resim: 9-11; aynı yazar, "19.Ş)~.YIll Phokaia Kazı Çalışmaları", XXII. Kazı Sonuçlan Toptentısı, ii: Ci/I, Ankara 2001,3-4, Çizim: 2-4, Resim: 2-10; O.Ozyiğil-A. Erdoğan, Etudes messelietes, volume 6, 2000, 14-16.337