KAZı SONUÇLARI - Kültür ve Turizm Bakanlığı

Duvar TekniğiYapının temel düzeyinde ele geçirilen duvarlar, çeşitli büyüklükte irili-ufaklı taşlardanoluşur. Aralarında ender olarak stroter parçaları da vardır. En büyük taşlar arasındaboyutları 45-50 cm. uzunluğunda olanlar vardır. Bu taşlar tüf, andezit ve bazaltgibi karışık, şekilsiz taşlardır. Yapının kuzeybatı köşesi ise, 54x66 cm. boyutlarında birtaşla belirlenir. Duvar taşları birbirlerine toprak harçla tutturulmuştur. Aralarında kesinliklekireç harç yoktur. Temellerin genişliği, 0.60-0.75 m. arasında değişir. Yapı duvarlarıise temellerden daha az geniş olmalıydı. Temel duvarlarının kalın olmaması, atölyenintek katlı olması gerektigini düşündürür.Yapının Dışındaki BuluntularSeramik atölyesinin kuzey duvarının hemen dışında yani kuzeyinde, beta adasınınkuzeybatısındaatölyenin kil havuzu bulundu. Kil havuzunun her iki yanında da kalınlığı30-40 cm. arasında değişen kil katmanlarına rastlandı.Kil HavuzuSeramik atölyesinin kuzeyinde, yapının dışında yer alır (Resim: 4). Havuzu sınırlayanduvarlardan yalnız küçük bir bölüm ele geçirildi. Bu bölüm seramik atölyesinin alfave beta odalarını ayıran duvarın hizasındadır. 1.20 m. uzunluğunda ve 0.55 m. genişliğindekibir bölümü, tek taş sırası durumunda geçti. Kil havuzu toprağa oyularakatölyenin duvarlarından daha derine yapılmış. Tabanı ve yan bölümleri, taban tuğlalarıve çatı kiremitleri ile kaplıdır. Bu kil havuzunun benzer örneği, Pergamon Kestel Vadisi'nde,seramik atölyeleri alanında 1977-1980 yıllarında yapılan kazılarda ele geçirildi.Kiremitlerin üstü, duvar temellerinin alt seviyesine kadar uzanmaktadır. Kil havuzununkuzey ve doğu duvarları ele geçirilememesine karşın, havuzun tabanına döşenen pişmiştoprak kiremit ve tuğlalar ile mevcut duvarlardan anlaşıldığına göre havuzun boyutları2.30x2.50 m. idi. Yani havuz yaklaşık kare bir biçime sahipti. Bu havuzun taban seviyesidenizden yaklaşık 36.26 m. dir. Havuzun derinliği ise, yaklaşık 0.40 m. dir. Taban,güneyden kuzeye dogru bir eğim gösterir. Bu eğim farkı yaklaşık 8 cm. dir. Havuzuoluşturan pişmiş toprak kiremit ve taban tuğlaları, atölye duvarlarının altına gitmemektedir.Yani pişmiş toprak levhalardan yapılmış bu döşeme, yapıyla aynı zamandandır.Kil havuzunun güney bölümünde, atölyenin duvarına bitişik olarak bir duvar elegeçirildi. Bu duvar kalıntısı, kil havuzunun genişliği boyunca atölye duvarına paralelolarak uzanır. Şekilsiz, yuvarlak taşlarla ve toprak harçla oluşturulmuş bu duvarın, kilhavuzunun pişmiş toprak levhalarının doğrudan üzerine yapılmış oldugu anlaşıldı. Duvar,2.35 m. uzunlukta ve 0,46 m. genişlikte ve üç taş sırası kalmış biçimde ele geçirildi.Söz konusu duvar, atölye duvarından daha alt seviyededir. Buna karşın bu duvar,gerek havuzun gerekse atölye yapısının inşasından daha sonraki bir zamana ait olmalıdır.Olasılıkla atölye duvarını desteklemek amacıyla yapılmış olmalıydı. .Kil havuzunun korunan batı ve güney duvarları çok sayıda strater ile, tabanı isehem pişmiş toprak strater hem de kare biçiminde taban tuğlaları ile kaplı idi. Stroterlerinorijinal boyutları: uzunluk 67-68 cm., genişlik ise 55 cm. dir. Taban tuğla/arı ise karebiçimindedir ve ölçüleri 48-49 cm. arasında değişmektedir. Taban tuğlalarının kalınlıkları3.5 cm. dir. Kil havuzunda in situ olarak ele geçirilen 55x68 cm. boyutundaki stroterlerin49x49x3.5 cm. boyutundaki taban tuğlalarıyla çağdaş olduğu anlaşılıyor. Bustrater ve taban tuğlaları, OIQ.un Hellenistik ve Geç Hellenıstik Dönemde moda idi. Buzamanda kullanılan duvar tuglaları ise, olasılıkla taban tuğlasının yarısı kadar büyüklüğesahip olmalıydı.Seramik ÇöplüğüKil havuzunun içerisinde, türdeş nitelikte yoğun seramik buluntular ele geçirildi.Bunlar içerisinde bozuk üretim seramik örneklerinin ve cürufların olması, kil havuzununikinci evresinde seramik çöplüğü olarak kullanıldığını gösterir. Kil havuzu içerisinde,havuzun tabanından yaklaşık yarım metre derinlikte, 36.70-38.18 m. düzeyi arasında339